Καρκίνος ορθού με υποτροπή στο λεπτό έντερο

Εισαγωγή: Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (CRC) αποτελεί σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως και παρά τις βελτιώσεις στις χειρουργικές τεχνικές, στη χημειοθεραπεία και στη ακτινοθεραπεία, η συχνότητα εμφάνισης τοπικής υποτροπής εξακολουθεί να είναι 4 έως 8% με τις απομακρυσμένες υποτροπές να υπερισχύουν (1,2). Σκοπός: Η παρουσίαση ενός κλινικού περιστατικού καρκίνου ορθού, που υποτροπίασε σε μία σπάνια θέση (λεπτό έντερο) και πως αντιμετωπίσθηκε. Παρουσίαση περιστατικού: Ένας άντρας ηλικίας 65 ετών για έναν ορθοκολικό καρκίνο έλαβε νεοεπικουρική χημειοθεραπεία με ακτινοθεραπεία, στη συνεχεία υποβλήθηκε σε χαμηλή πρόσθια εκτομή (pT3N0) και έπειτα επικουρική χημειοθεραπεία. Από την ανοσοϊστοχημεία CK7: -, CK20: +, CDX2: +, DPC4: +. Μετά από 2 χρόνια στα πλαίσια παρακολούθησης σε αξονική κοιλίας εμφάνισε εικόνα πάχυνσης της 2ης μοίρας του 12δάκτυλου. Υποβλήθηκε σε γαστροσκόπηση, που ανέδειξε αδενοκαρκίνωμα εντερικού τύπου με άνοσο: CK7:-, CK20: +, CDX2: +, DPC4: + (παρόμοιο ανοσοφαινότυπο με το αρχικό όγκο). Υποβλήθηκε σε PET CT που ανέδειξε αυξημένη μεταβολική δραστηριότητα μόνο στη 2η μοίρα 12δακτύλου (SUV: 10,3) και υποβλήθηκε σε δεξιά κολεκτομή. Έπειτα έλαβε «επικουρική» χημειοθεραπεία και έκτοτε για δύο χρόνια είναι ελεύθερος νόσου. Συμπεράσματα: Οι συνηθέστερες θέσεις μεταστατικού CRC περιλαμβάνουν το ήπαρ, τον πνεύμονα, το περιτόναιο, τις οπισθοπεριτοναϊκές θέσεις και τους λεμφαδένες (2). Οι όγκοι μικρού εντέρου αντιπροσωπεύουν μόνο το 2% όλων των γαστρεντερικών νεοπλασμάτων και κυρίως περιλαμβάνουν πρωτοπαθείς όγκους, όπως αδενοκαρκινώματα, στρωματικούς όγκους, καρκινοειδή και λεμφώματα (3). Η μετάσταση στο λεπτό έντερο είναι σπάνια και προέρχεται κυρίως από το μελάνωμα και τον καρκίνο μαστού ή πνεύμονα (4). Η εμφάνιση υποτροπής από καρκίνο ορθού στο λεπτό έντερο είναι πιθανή, αλλά η λεπτομερής παθολογική και ανοσοϊστοχημική εξέταση είναι απαραίτητη για τη διαφοροδιάγνωση μεταξύ πρωτοπαθούς καρκίνου λεπτού εντέρου από μεταστατικό καρκίνο ορθού, ενώ κλινικές μελέτες για το είδος του χειρουργείου και της χημειοθεραπείας είναι απαραίτητες.