Εισαγωγή: Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ΗΚΚ) είναι ο συχνότερος πρωτοπαθής όγκος του ήπατος, και συνήθως σχετίζεται με χρόνια ηπατική νόσο κυριώς ιογενείς ηπατίτιδες Β και C. Την τελευταία δεκαετία, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα φαίνεται να αποτελεί ένα σημαντικό προδιαθεσικό παράγοντα στην εμφάνισή του. Σκοπός: Η καταγραφή περιστατικών με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα που χειρουργήθηκαν από το 2009-2017 Ασθενείς Και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε αναδρομική καταγραφή περιστατικών με επιβεβαιωμένο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Στην καταγραφή συμπεριλήφθηκαν εκτός των δημογραφικών δεδομένων, παθολογοανατομικά, κλινικά και χειρουργικά δεδομένα. Επιπλέον, καταγράφηκαν δεδομένα επιβίωσης καθώς και υποτροπής. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο SPSS. Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν 50 ασθενείς με μέση ηλικία 67,5±1,7 έτη, στην πλειονότητα τους άντρες (Ν=45,90%). Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι ασθενείς είχαν κίρρωση(85%), ενώ θετικό ορολογικό έλεγχο για ιογενή ηπατίτιδα B και C είχαν 46% και 18% αντίστοιχα. Η διάμεση διάμετρος του όγκου ήταν 6 εκατοστά (από 2 έως 20). Αφορούσε κυρίως το δεξιό λοβό(Ν=29,59%), ενώ ένα 10% αφορούσε και τους δύο λοβούς. Το στάδιο της νόσου ήταν μέχρι ΙΙ στο 76% των περιπτώσεων. Η διεγχειρητική θνητότητα ήταν 2%. Η τριετής συνολική επιβίωση ήταν 46%(Ν=23), ενώ υποτροπή εμφάνισαν 21 άτομα (42%). Συμπεράσματα: Ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος παρότι σπάνιος μπορεί να θεραπευτεί σε επιλεγμένους ασθενείς με χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς που χειρουργούνται με ΗΚΚ χρήζουν εντατικής μετεγχειρητικής παρακολούθησης ώστε το υψηλό ποσοστό υποτροπών της νόσου να αντιμετωπίζεται εγκαίρως με χειρουργικές ή άλλες επεμβατικές τεχνικές σε πρώιμα στάδια.
- 89 προβολές