ΜΟΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΑΙΔΟΙΟΥ

Εισαγωγή O καρκίνος αιδοίου (ΚΑ) αποτελεί σπάνιο γυναικολογικό καρκίνο και η πλειοψηφία αφορά τον πλακώδη τύπο, και σπάνια αδενοκαρκίνωμα, μελάνωμα, σάρκωμα, βασικών κυττάρων ή άλλους υπότυπους. Δεδομένης της σπανιότητας του ΚΑ, περιορισμένες καταγραφές έχουν αναφερθεί και τα δεδομένα σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου αλλά και τους παράγοντες που επηρεάζουν την επιβίωση είναι περιορισμένα. Σκοπός-Μέθοδοι Πρόκειται για αναδρομική μελέτη 26 ασθενών με ΚΑ από 1990-2017 στην Παθ.-Ογκολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου και αναλόγως του ιστολογικού τους τύπου υποβλήθηκαν σε χειρουργείο, χημειο/ακτινοθεραπεία, ανοσοθεραπεία. Τα καταληκτικά ήταν η τοπικοπεριοχική υποτροπή (LR) ή η ανάπτυξη μεταστατικής νόσου, ο χρόνος ελεύθερος νόσου (PFS) και η συνολική επιβίωση (OS). Αποτελέσματα Η πλειονότητα των ασθενών (76,9%) ήταν ηλικίας >60 ετών, με PS:0-1 στο 38,5% και με συχνότερη συμπτωματολογία περινεϊκό άλγος και κνησμό. Το 30% έπασχε ήδη από καλοήθεις βλάβες (π.χ.VIN) ενώ στο 60% ταυτοποιήθηκε HPV. Υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία και καρδιαγγειακά συμβάματα ήταν κοινά χαρακτηριστικά του ατομικού αναμνηστικού των ασθενών με >20% να έχουν 2-3 κριτήρια του μεταβολικού συνδρόμου. Οι ιστολογικοί τύποι ΚΑ ήταν στην πλειοψηφία πλακώδη (57,7%) και υψηλής διαφοροποίησης (57,9%). Η εξωμαστική ν.Paget, σαρκώματα και μελανώματα καταγράφηκαν επίσης. Από τους 26 ασθενείς η πλειοψηφία είχε Τ1, Ν2 νόσο αλλά μόνο οι 14 χειρουργήθηκαν (R0/1). Οι περισσότεροι έλαβαν πλατινούχο θεραπεία και ακτινοθεραπεία από 5000-7000cGy. Οι 11/26 υποτροπίασαν τοπικά ενώ περίπου οι μισοί από αυτούς είχαν απομακρυσμένες μεταστάσεις. Ο PFS ήταν 27 μήνες (95%CI0-56) και η ΟS ήταν 92 μήνες (95%CI60.7-124.6) ενώ οι ασθενείς με μη-πλακώδη τύπο είχαν μεγαλύτερο PFS (65,7,p:0,036) και οι ασθενείς χωρίς υπέρταση μεγαλύτερο OS (114,1,p:0,019). Συμπεράσματα Τα αποτελέσματα ενός μεγάλου εξειδικευμένου κέντρου για τον ΚΑ είναι συγκρίσιμα με αυτά της βιβλιογραφίας και επιβεβαιώνουν ότι παρά τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης, περισσότερες μελέτες χρειάζεται να γίνουν ώστε να τεκμηριωθούν περισσότεροι προγνωστικοί δείκτες όπως το μεταβολικό σύνδρομο αλλά και παράγοντες κινδύνου.