ΗΠΑΤΟΕΙΔΕΣ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΠΝΕΥΜΟΝΑ: ΣΠΑΝΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το ηπατοειδές αδενοκαρκίνωμα αποτελεί ένα εξαιρετικά σπάνιο τύπο κακοήθους νεοπλάσματος το οποίο ιστολογικά προσομοιάζει στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Ορίζεται ως ένα αδενοκαρκίνωμα με τους τυπικούς αδενικούς ή θηλώδεις σχηματισμούς και στοιχεία με ηπατοκυτταρική διαφοροποίηση και έκφραση της α-φετοπρωτείνης (AFP). Τα νεοπλασματικά κύτταρα εμφανίζουν κεντρικά τοποθετημένο πυρήνα και άφθονο, ηωσινόφιλο κυτταρόπλασμα, ομοιάζοντας στα κύτταρα του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Εντοπίζεται συνηθέστερα στο στομάχι (63%) και ακολουθούν η ωοθήκη (10%), η χοληδόχος κύστη, το πάγκρεας και το ενδομήτριο. Η ανάπτυξή του στον πνεύμονα είναι εξαιρετικά σπάνια, με 22 αναφερόμενες περιπτώσεις στη διεθνή βιβλιογραφία. H πλειοψηφία ήταν άρρενες καπνιστές και η νόσος διαγνώσθηκε σε προχωρημένο στάδιο. ΜΕΘΟΔΟΙ: Θήλυ ασθενής 50 ετών προσήλθε στο νοσοκομείο μας αιτιώμενη μη παραγωγικό βήχα. Απεικονιστικά διαπιστώθηκε ατελεκτασία δεξιού κάτω λοβού, μικρή υπεζωκοτική συλλογή σύστοιχα και διογκωμένοι λεμφαδένες, προτροπιδικού και υποτροπιδικού χώρου. Πραγματοποιήθηκε EBUS-TBNA (endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration) και ελήφθη υλικό προς κυτταρολογική εξέταση. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση σπάνιου περιστατικού ηπατοειδούς αδενοκαρκινώματος πνεύμονα σε θήλυ ασθενή. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Κατά την κυτταρολογική εξέταση των επιχρισμάτων από το υλικό διαβρογχικής παρακέντησης δια λεπτής βελόνας λεμφαδένα μεσοθωρακίου (RLN4) παρατηρήθηκαν αθροίσεις νεοπλασματικών κυττάρων με ευμεγέθεις πολύμορφους πυρήνες, αδρή κοκκίωση της χρωματίνης, συχνά πυρήνια και αρκετό κυτταρόπλασμα. Ανοσοκυτταροχημικά διαπιστώθηκε θετικότητα των κυττάρων σε TTF1 (κυτταροπλασματική), CK7 και AFP και αρνητικότητα σε CK5/6, CK20, p63 και CDX2. Τα ανωτέρω ευρήματα σε συσχέτιση με τις κλινικές πληροφορίες (απουσία ευρημάτων από γαστρεντερικό/ήπαρ) ήταν συμβατά με διήθηση του λεμφαδένα από ηπατοειδές αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το ηπατοειδές αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο νεόπλασμα με επιθετική βιολογική πορεία και συχνές ηπατικές μεταστάσεις. Στη διαφορική διάγνωση περιλαμβάνεται πρώτιστα το μεταστατικό ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα και η διάκριση μπορεί να είναι δυσχερής, ιδιαίτερα σε ασθενείς με πνευμονικές και ηπατικές εστίες. Επίσης θα πρέπει να αποκλειστεί η μετάσταση από το στομάχι. Ο συνδυασμός κλινικών, απεικονιστικών, κυτταρολογικών-ιστολογικών ευρημάτων και σαφώς η ανοσοκυτταροχημεία-ανοσοϊστοχημεία οδηγούν στην ορθή διάγνωση.