Σκοπός: Σκοπός της εργασίας μας είναι η αξιολόγηση της οισοφαγίτιδας σε ασθενείς με ανεγχείρητο καρκίνο πνεύμονα σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Μέθοδος: Από τον Ιανουάριο του 2012 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018,187 ασθενείς με τοπικά προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα πνεύμονα υποβλήθηκαν στο τμήμα μας σε ακτινο-χημειοθεραπεία. Η διάμεση ηλικία ήταν τα 62 έτη.Από αυτούς 119 έλαβαν διαδοχική ακτινοχημειοθεραπεία, 3 κύκλους χημειοθεραπείας (cisplatin,gemcitabine) και μετά ακτινοθεραπεία και 68 ασθενείς έλαβαν ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία(cisplatin). Η συνολική δόση AKΘ κυμαινόταν από 56-60 Gy.Η ακτινοθεραπεία έγινε με 3-D CONFORMAL τεχνική.Η αξιολόγηση της οξείας τοξικότητας καταγράφτηκε σύμφωνα με τα κριτήρια τοξικότητας της RTOG/EORTC. Aποτελέσματα: H grade I τοξικότητα κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα και για την διαδοχική και για την ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία(41% versus 44%).H grade IΙ τοξικότητα ήταν 27% για την διαδοχική και 29% για την ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία. Όμως η grade IΙΙ τοξικότητα κυμάνθηκε σε ποσοστό 18% για την ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία ενώ μόνο 2% για την διαδοχική ακτινοχημειοθεραπεία.Τέλος μόνο ένας ασθενής παρουσίασε grade IV τοξικότητα ενώ είχαμε και δύο θανάτους.Εκτός από την ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία που παραμένει ο πιο σημαντικός κλινικός παράγοντας για την ανάπτυξη σοβαρού βαθμού οισοφαγίτιδας,υπάρχει και ένας δοσιμετρικός παράγοντας που επηρεάζει την τοξικότητα και αυτός είναι ο όγκος του οισοφάγου που λαμβάνει τουλάχιστον 35 Gy.Στην μελετη μας φάνηκε ότι όσο μεγαλύτερο το πεδίο ακτινοθεραπείας ,τοσο μεγαλύτερος ο όγκος του οισοφάγου που ακτινοβολείται ,τόσο μεγαλύτερη και η τοξικότητα(V50<32). Συμπέρασματα: Η καταγραφή της οξείας οισοφαγίτιδας σε ασθενείς με ανεγχείρητο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα δείχνει ότι επιβαρύνεται σημαντικά από την ταυτόχρονη ακτινοχημειοθεραπεία καθώς επίσης και από τον όγκο του οισοφάγου που ακτινοβολείται.

Abstract ID
AA-062

Συγγραφέας