ΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΒΙΟΔΕΙΚΤΗ PD-L1 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΗ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΜΟΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.

Εισαγωγή : Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Τα τελευταία χρόνια η ανοσοθεραπεία έχει επαναπροσδιορίσει σημαντικά το πεδίο της θεραπευτικής του αντιμετώπισης, καθώς πολλοί αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου PD-1 /PD-L1 έχουν λάβει έγκριση ακόμα και στην πρώτη γραμμή θεραπείας. Μέθοδοι: Αναλύθηκαν ανοσοϊστοχημικά 220 ιστολογικά δείγματα μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) για τον βιοδείκτη PD-L1 με το μονοκλωνικό αντίσωμα 22C3 PharmDx DAKO και υπολογίστηκε το ποσοστό των νεοπλασματικών κυττάρων με μεμβρανική έκφραση επί του συνόλου αυτών (TPS). Οι μεταλλαγές στο γονίδιο EGFR ανιχνεύθηκαν με τη μέθοδο cobas IVD, ενώ στα γονίδια ERCC1, RRM1 ανοσοϊστοχημικά. Οι μεταλλαγές του KRAS και BRAF ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο της πυροαλληλούχισης. Οι διαμεταθέσεις ROS1 και ALK εντοπίστηκαν ανοσοϊστοχημικά, με τα θετικά δείγματα να επιβεβαιώνονται με CISH και FISH αντίστοιχα. Για την στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS v25.0 for Windows. Σκοπός : Η μελέτη έκφρασης του βιοδείκτη PD-L1 σε δείγματα ΜΜΚΠ και η συσχέτισή του με το μοριακό και κλινικό προφίλ των ασθενών. Αποτελέσματα: Αναδείχθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της έκφρασης του υποδοχέα PD-L1 με την παρουσία μεταλλάξεων του ογκογονιδίου KRAS. Οι ασθενείς που έλαβαν anti-PD1 θεραπεία με pembrolizumab παρουσίασαν αυξημένη ολική επιβίωση συγκριτικά με κάθε άλλη θεραπευτική επιλογή. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν πιο έντονο στους ασθενείς με παρουσία KRAS μεταλλάξεων. Οι ασθενείς με θετική PD-L1 έκφραση που έλαβαν pembrolizumab παρουσίασαν σημαντικό όφελος επιβίωσης συγκριτικά με όσους δεν έλαβαν ανοσοθεραπεία, με θετική ή όχι PD-L1 έκφραση. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η έκφραση PD-L1, το στάδιο και η θεραπεία με pembrolizumab αναδείχθηκαν ως ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες. Συμπεράσματα: Η θεραπεία με pembrolizumab φάνηκε να αυξάνει την ολική επιβίωση ενώ η PD-L1 έκφραση αναδείχθηκε σαν φτωχός προγνωστικός παράγοντας. Οι μεταλλάξεις του KRAS ίσως επηρεάζουν το ανοσολογικό μικροπεριβάλλον του όγκου και ενδεχομένως την ανταπόκριση του ασθενούς στην ανοσοθεραπεία.