ΜΥΕΛΟΕΙΔΕΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ: ΣΠΑΝΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένα είναι ένα νευροενδοκρινικό νεόπλασμα που προέρχεται από τα C κύτταρα (παραθυλακικά κύτταρα) τα οποία εκκρίνουν καλσιτονίνη. Αντιπροσωπεύει μόλις το 1-2% των θυρεοειδικών καρκινωμάτων. Είναι είτε σποραδικό (70% των περιπτώσεων, ηλικία εμφάνισης 40-60 έτη, μονήρες) είτε κληρονομικό στα πλαίσια των συνδρόμων ΜΕΝ 2Α και 2Β, του συνδρόμου οικογενούς μυελοειδούς θυρεοειδικού καρκίνου, της νόσου von Hippel-Lindau ή της νευρινωμάτωσης (30% των περιπτώσεων, συχνά πολυεστιακό, μέση ηλικία 35 έτη). Στις περιπτώσεις αυτές σχετίζεται με μεταλλάξεις του γονιδίου RET. Πρόκειται για την πρώτη ανθρώπινη νεοπλασία που συσχετίστηκε με έναν δείκτη, την ορμόνη καλσιτονίνη, η μέτρηση της οποίας συμβάλλει στη μετεγχειρητική παρακολούθηση. ΜΕΘΟΔΟΙ: Άρρεν ασθενής 52 ετών, χωρίς γνωστό οικογενειακό ιστορικό, παρουσιάσθηκε με δύσπνοια και δυσφαγία από 3-μήνου. Ψηλαφητικά διαπιστώθηκε μάζα στην τραχηλική χώρα υπόσκληρης σύστασης. Δε διαπιστώθηκε λεμφαδενοπάθεια. Ο ασθενής παραπέμφθηκε στο εργαστήριό μας για υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη παρακέντηση δια λεπτής βελόνης (FNA). ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση σπάνιου περιστατικού μυελοειδούς καρκινώματος το οποίο διαγνώσθηκε κυτταρολογικά. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η κυτταρολογική εξέταση ανέδειξε κυτταροβριθή επιχρίσματα, με άφθονα μεμονωμένα κύτταρα αλλά και συγκυτιακές αθροίσεις κυττάρων με πλασματοκυτταροειδές κυρίως σχήμα, έκκεντρα τοποθετημένους πυρήνες με λεπτοκοκκιώδη χρωματίνη «δίκην αλατοπίπερου» και συχνά πυρήνια. Στο υπόστρωμα ανευρέθη μικρή ποσότητα άμορφης ουσίας, τύπου αμυλοειδούς. Ανοσοκυτταροχημικά διαπιστώθηκε θετικότητα στην καλσιτονίνη. Τα ανωτέρω ευρήματα ήταν συμβατά με μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένα αποτελεί μια σπάνια νεοπλασία. Η βιολογική του συμπεριφορά είναι πιο επιθετική από άλλα καλής διαφοροποίησης θυρεοειδικά καρκινώματα. Συχνά διηθεί τοπικά ιστούς ή δίνει μεταστάσεις στους επιχώριους λεμφαδένες αλλά και σε απομακρυσμένα όργανα (πνεύμονες, ήπαρ, οστά). Ενίοτε αυτές αποτελούν την πρώτη εκδήλωση. Η δεκαετής επιβίωση κυμαίνεται στο 45-85%. Η πρόγνωση σχετίζεται άμεσα με το στάδιο, καταδεικνύοντας τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης. Η FNAC αποτελεί μια αξιόπιστη τεχνική για το σκοπό αυτό, ιδιαίτερα, δε, σε συνδυασμό με την ανοσοκυτταροχημεία.