ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΘΥΛΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ BRCA1 ΚΑΙ BRCA2 ΣΤΟ CELL-FREE DNA ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΠΡΩΙΜΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ.

Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια, μελετάται εντατικά ή σχέση της μεθυλίωσης του DNA με τον καρκίνο. Αναδύονται νέοι βιοδείκτες, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση του πρωτοπαθούς όγκου, της υποτροπής, της μετάστασης, καθώς και της ανταπόκρισης του ασθενούς στη θεραπεία. Στοχεύοντας κυρίως στην πρώιμη νόσο, ο εντοπισμός μοριακών δεικτών μεθυλίωσης, χαρακτηριστικών της κακοήθους εξαλλαγής και της μετάστασης, ενδεχομένως να αποτελούσε ένδειξη για εντατικότερη διερεύνηση ή τακτικότερο follow-up. Σκοπός – Μέθοδοι: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανίχνευση της μεθυλίωσης των ογκοκατασταλτικών γονιδίων BRCA1 και BRCA2 στο ελεύθερο κυκλοφορούν DNA (cell-free DNA) ασθενών με πρώιμο καρκίνο του στομάχου (n= 70). Επιπλέον στόχος της μελέτης ήταν ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης του cfDNA στο πλάσμα, A) με τη χρήση του φθορισμόμετρου QUBIT, B) μέσω PCR πραγματικού χρόνου (qReal Time PCR) ειδικής για τις επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες ALU, η σύγκριση των δύο παραπάνω μεθοδολογιών και η συσχέτιση της συγκέντρωσης του cfDNA με τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών. Αποτελέσματα: Τα γονίδια BRCA1 και BRCA2 βρέθηκαν υπερμεθυλιωμένα στο cfDNA των ασθενών σε ποσοστά 56,6% και 42,1%, αντίστοιχα. Ακολούθησε ανάλυση επιβίωσης, όπου βρέθηκε ότι ασθενείς με μη μεθυλιωμένα τα γονίδια αυτά, εμφανίζουν μεγαλύτερο διάστημα ελεύθερο υποτροπής (PFS) σε σχέση με αυτούς που φέρουν μεθυλιωμένα τα παραπάνω γονίδια (p<0.009 και p=0.013, αντίστοιχα). Μεγαλύτερη ήταν και η ολική επιβίωση (OS) για τους ασθενείς που έφεραν μη μεθυλιωμένα τα γονίδια BRCA1 και BRCA2 (p=0.012, και p=0.001 αντίστοιχα). Τέλος, φάνηκε ότι οι όγκοι που εντοπίζονται στο σώμα του στομάχου, παρουσιάζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό μεθυλίωση του γονιδίου BRCA2, σε σύγκριση με όγκους που εντοπίζονται στο άντρο (p=0.006). Συμπεράσματα: Η υπερμεθυλίωση ογκοκατασταλτικών γονιδίων, αποτελεί πρώιμο γεγονός κατά την καρκινογένεση και παραμένει κατά τη διάρκεια του μεταστατικού μετασχηματισμού. Η μεθυλίωση των παραπάνω γονιδίων, φαίνεται ότι αποτελεί ικανό προγνωστικό δείκτη επιβίωσης, ωστόσο η αξία της θα πρέπει να επικυρωθεί και να επιβεβαιωθεί σε ακόμα μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.