ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η βραχυθεραπεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας του καρκίνου του ενδομητρίου. ΣΚΟΠΟΣ Η μελέτη της τριετούς εμπειρίας του τμήματος στην αντιμετώπιση του καρκίνου του ενδομητρίου. Μελετάται η αποτελεσματικότητα και η τοξικότητα που σχετίζεται με την εφαρμογή της. ΜΕΘΟΔΟΙ Από τον 4ο του 2018 έως τον 2ο του 2020 υποβλήθηκαν σε σύμμορφη HDR βραχυθεραπεία 156 ασθενείς (εύρος ηλικίας 36-90 έτη) με καρκίνο του ενδομητρίου, μόνον 2 δεν χειρουργήθηκαν. Στις ασθενείς που χειρουργήθηκαν εφαρμόσθηκαν ενδοκολπικοί κύλινδροι και ακολουθήθηκαν διάφορα σχήματα κλασματοποίησης. Σε ασθενείς που δεν έλαβαν επικουρική εξωτερική ακτινοθεραπεία χορηγήθηκαν τα εξής σχήματα : 4 fractions x 7 Gy/fr (31 ασθενείς) και 3 fractions x 7 Gy/fr (41 ασθενείς). Σε ασθενείς που έλαβαν επικουρικά και εξωτερική ακτινοοθεραπεία εφαρμόσθηκαν τα εξής σχήματα : 2 fractions x 7 Gy/fr (38 ασθενείς), 3 fractions x 6 Gy/fr (19 ασθενείς), 2 fractions x 6 Gy /fr (18 ασθενείς). Μία ασθενής δεν ολοκλήρωσε την βραχυθεραπεία. Σε ασθενείς που δεν χειρουργήθηκαν εφαρμόσθηκε tandem διαφορετικών κλίσεων ανάλογα με τη θέση της μήτρας και αφού είχε προηγηθεί ενδοκολπικό υπερηχογράφημα που εκτιμούσε το μήκος της ενδομήτριας κοιλότητας, σε συνδυασμό με ενδοκολπικό κύλινδρο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Καταγράφηκε η άμεση τοξικότητα. Οι συχνότερες παρενέργειες που διαπιστώθηκαν αφορούσαν τον ήπιο ερεθισμό του εντέρου (45%) ιδιαίτερα όπου είχε προηγηθεί εξωτερική ακτινοθεραπεία, η ακτινική κολπίτιδα αρκετά συχνά με την ολοκλήρωση των θεραπείων (30%) καθώς και ο ερεθισμός της κύστης με δυσουρία και συχνουρία (πιο συχνά στις μεγάλες ηλικίες). Στα πλαίσια των απώτερων παρενεργειών καταγράφηκαν διαταραχές στις κενώσεις (25%) και ξηρότητα του κόλπου (35%) σε ασθενείς ηλικίας μικρότερης των 50 ετών. Η σοβαρότερη απώτερη τοξικότητα ήταν η στένωση του σιγμοειδούς – αρχόμενος αποφρακτικός ειλεός σε δύο ασθενείς (σε μία ήταν απαραίτητη η χειρουργική παρέμβαση). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο τρισδιάστατος σχεδιασμός θεραπείας στην βραχυθεραπεία έχει ελαχιστοποιήσει τις απώτερες παρενέργειες ενώ οι άμεσες δεν αποτελούν λόγο διακοπής ή παράτασης του συνολικού χρόνου θεραπείας.

Abstract ID
AA-032

Συγγραφέας