ΠΟΛΥΓΟΝΙΔΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΕ 550 EΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ: ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΠΑΘΟΓΟΝΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ

Σκοπός Σκοπός της μελέτης αποτελεί η ανίχνευση παθογόνων παραλλαγών, ποικίλης διεισδυτικότητας, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη καρκίνου παγκρέατος καθώς και η μελέτη της προγνωστικής και προβλεπτικής τους αξίας. Μέθοδοι Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν ασθενείς με διάγνωση αδενοκαρκινώματος του παγκρέατος, ανεξαρτήτως άλλων κριτηρίων, οι οποίοι παρακολουθούνταν σε ογκολογικά κέντρα της Ελληνικής Συνεργαζόμενης Ογκολογικής Ομάδας. Όλοι οι ασθενείς είχαν ενημερωθεί και δώσει την έγγραφη συγκατάθεσή τους. Για την ανίχνευση παθογόνων παραλλαγών χρησιμοποιήθηκε ένα πολυγονιδιακό πανελ (PreSENTIA), το οποίο στοχεύει στην αλληλουχία 62 γονιδίων, παραλλαγές απώλειας λειτουργίας των οποίων προδιαθέτουν στον καρκίνο. Όλα τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν με ανεξάρτητη μέθοδο. Αποτελέσματα Στο σύνολο των 550 ασθενών, το 51% ήταν άνδρες, το 67% αφορούσαν σε προχωρημένου σταδίου καρκινώματα, ενώ η διάμεση ηλικία διάγνωσης ήταν τα 65 έτη (εύρος 34–86). Σαφώς/πιθανώς παθογόνοι παραλλαγές στα υπό μελέτη γονίδια ανιχνεύτηκαν στο 11.3% των ασθενών (62/550), σε γονίδια που συμμετέχουν στον ομόλογο ανασυνδυασμό σε 40 (7.3%) ασθενείς, ενώ σε γονίδια που σχετίζονται με αυξημένη προδιάθεση καρκίνου παγκρέατος ανιχνεύτηκαν σε 21 (3.8%) ασθενείς. Η ύπαρξη παθογόνων παραλλαγών ήταν ανεξάρτητη από το φύλο, την ηλικία ή το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου. Οι ασθενείς που έφεραν παθογόνους παραλλαγές είχαν σημαντικά αυξημένη ολική επιβίωση, σε σχέση με τους ασθενείς χωρίς παραλλαγές (HR0.63; 95%CI 0.46–0.88; p=0.006). Σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με πλατίνα και έφεραν παθογόνους παραλλαγές στα γονίδια του ομόλογου ανασυνδυασμού διαπιστώθηκε αριθμητική αύξηση ολικής επιβίωσης σε σχέση με τους υπόλοιπους ασθενείς (HR 0.54, 95% CI 0.29-1.03, p=0.062). Η φορεία παραλλαγών στα γονίδια του ομόλογου ανασυνδυασμού ήταν ανεξάρτητη της συνολικής επιβίωσης στους ασθενείς που δεν έλαβαν πλατινούχα σκευάσματα (HR0.84, 95%CI 0.50-1.39, p=0.49). Συμπεράσματα Ένας σημαντικός αριθμός ασθενών με καρκίνο παγκρέατος έφερε παθογόνους παραλλαγές που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη καρκίνου, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό των ασθενών. Οι ασθενείς αυτοί είχαν αυξημένη ολική επιβίωση συγκριτικά με τους υπόλοιπους.