ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΜΑΖΑΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΥΜΠΑΓΕΙΣ ΟΓΚΟΥΣ

Eισαγωγή Πρόσφατα δεδομένα έχουν δείξει θετική συσχέτιση του σωματικού βάρους με την ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία σε ασθενείς με προχωρημένο/ μεταστατικό καρκίνο. Επιπλέον, η ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία φαίνεται να διαφέρει ανάλογα με το φύλο. Μέθοδος Μελετήθηκαν αναδρομικά ασθενείς με προχωρημένο/μεταστατικό καρκίνο που έλαβαν ανοσοθεραπεία στο κέντρο μας. Συλλέχθηκαν δημογραφικά στοιχεία, το είδος ανοσοθεραπείας και η απεικονιστική ανταπόκριση. Οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν σε δύο ομάδες : α) κανονικού βάρους (ΔΜΣ < 25) και β) υπέρβαρους / παχύσαρκους (ΔΜΣ ≥ 25). Έγινε συσχέτιση του ΔΜΣ και του φύλου με την αντικειμενική ανταπόκριση (ORR) και τη διάμεση ελεύθερη προόδου νόσου επιβίωση (mPFS). Χρησιμοποιήθηκαν οι στατιστικές δοκιμασίες Pearson’s chi square και Mann-Whitney-Wilcoxon. Σκοπός Η μελέτη της συσχέτισης του δείκτη μάζας σώματος και του φύλου με την ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία σε ασθενείς με συμπαγείς όγκους. Αποτελέσματα Από τον Μάρτιο 2015 έως τον Φεβρουάριο 2020, 73 ασθενείς, 53 άνδρες και 20 γυναίκες με μέση ηλικία 65,1 έτη και μέσο ΔΜΣ 26,8 έλαβαν ανοσοθεραπεία για προχωρημένο/ μεταστατικό καρκίνο, κυρίως ΜΜΚΠ (47) και άλλες εντοπίσεις (μελάνωμα, μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα, καρκίνο κεφαλής-τραχήλου, νεφροκυτταρικό καρκίνο, καρκίνο ουροθηλίου και ενδομητρίου). Η αντικειμενική ανταπόκριση ήταν 50,6% και 64,7% για την ομάδα α και β αντίστοιχα (p = 0,029) και 64,1% και 45% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα (p = 0,01). Με διάμεσο χρόνο παρακολούθησης τους 11,7 μήνες, οι ασθενείς με κανονικό βάρος είχαν mPFS 8,8 μήνες ενώ οι υπέρβαροι/παχύσαρκοι 7,43 μήνες (p = 0,84 ). Οι άνδρες εμφάνισαν mPFS 8 μήνες ενώ οι γυναίκες 6,25 μήνες (p = 0,21). Συμπεράσματα Στη μελέτη μας, ο αυξημένος ΔΜΣ και το ανδρικό φύλο σχετίζονται σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με καλύτερη ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία. Ο ΔΜΣ δε φαίνεται να επηρεάζει το mPFS, ενώ το γυναικείο φύλο παρουσιάζει τάση για ελαττωμένο PFS. H πιθανή προβλεπτική αξία και των δύο παραγόντων χρήζει περαιτέρω διερεύνησης σε μεγαλύτερες σειρές ασθενών.