MICRORNAS ΠΟΥ ΕΝΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΟΣΟΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΩΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΙΜΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ (ΚΜ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα μικροRNAs (miRNAs) εμπλέκονται στη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης και υπάρχουν ενδείξεις ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανοσολογική διαφυγή. Ερευνήσαμε την επίδραση του πλάσματος miR-10b, miR-19a, miR-20a, miR-126 και miR-155, οι οποίες ρυθμίζουν την αλληλεπίδραση μεταξύ καρκίνου και ανοσοκυττάρων σε ασθενείς με πρώιμο και μεταστατικό ΚΜ. ΜΕΘΟΔΟΙ: Δείγματα αίματος ελήφθησαν από υποτροπιάζουσες (n = 46) και μη υποτροπιάζουσες (n = 94) ασθενείς με πρώιμο ΚΜ πριν από την έναρξη επικουρικής θεραπείας. Τα επίπεδα έκφρασης miRNA του πλάσματος αξιολογήθηκαν με qRT-PCR και η έκφραση ταξινομήθηκε ως υψηλή ή χαμηλή σύμφωνα με τις διάμεσες τιμές. Οι καμπύλες λειτουργίας του δέκτη (ROC) προσδιόρισαν την ευαισθησία και την εξειδίκευση του miRNA. ΣΚΟΠΟΣ: Είναι να διερευνηθούν πιθανές συσχετίσεις αυτών των miRNAs με τα κλινικά χαρακτηριστικά και να αναζητηθεί ο ρόλος τους ως πιθανός παράγοντας πρόγνωσης και πρόβλεψης στο ΚΜ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα επίπεδα έκφρασης miR-10b (p = 0,022) και miR-155 (p = 0,005) ήταν χαμηλότερα σε υποτροπιάζουσες συγκριτικά με μη υποτροπιάζουσες ασθενείς. Η ανάλυση καμπύλης ROC έδειξε ότι ο συνδυασμός έκφρασης miR-155 με τις τρέχουσες κλινικές παραμέτρους, τη διήθηση λεμφαδένων και το βαθμό διαφοροποίησης του όγκου είχαν καλή ικανότητα διάκρισης για την πρόβλεψη υποτροπής (AUC=0.775; p=0.003). Οι ασθενείς με χαμηλή τιμή miR-10b είχαν μικρότερο DFS (p = 0,012) σε σύγκριση με ασθενείς με υψηλή έκφραση. Σε πολυπαραγοντική ανάλυση, ο αριθμός των διηθημένων μασχαλιαίων λεμφαδένων και η χαμηλή έκφραση του miR-10b προέβλεπαν ανεξάρτητα για βραχύτερο DFS (HR: 2.7 · p = 0.001 και HR: 1.97 · p = 0.03 αντίστοιχα), ενώ οι διηθημένοι μασχαλιαίοι λεμφαδένες για βραχύτερο OS (HR: 3.023, ρ = 0.003). Η έκφραση των MiR-10b, miR-19a, miR-20a, miR-126 και miR-155 ήταν χαμηλότερη σε ασθενείς με πρώιμη υποτροπή (που ορίζεται ως υποτροπή σε ≤2 έτη, n = 16) σε σύγκριση με εκείνες που υποτροπίασαν μετά από 2 έτη ή παρέμειναν ελεύθερες νόσου κατά τη παρακολούθηση (n=94). Η ανάλυση καμπύλης ROC έδειξε ότι οι miR-155 και miR-19a είχαν την υψηλότερη απόδοση για να διακρίνουν ασθενείς με πρώιμη υποτροπή (AUC 0.855, p <0.001 και AUC = 0.729, p = 0.003, αντίστοιχα).Επιπλέον, η συνδυασμένη έκφραση τόσο του mir-155 όσο και του miR-19a αύξησε περαιτέρω την ακρίβεια για την πρώιμη υποτροπή (AUC = 0.867, p <0.001). Τέλος, Στους ασθενείς με τριπλά αρνητικό ΚΜ(TNBC), η χαμηλή έκφραση miR-155 συσχετίστηκε με μικρότερο DFS και OS (p = 0,02 και p = 0,032, αντίστοιχα). Πολυπαραγοντική ανάλυση αποκάλυψε ότι σε ασθενείς με TNBC, η χαμηλή έκφραση miR-155 προβλέπει ισχυρά για βραχύτερο DFS (p = 0,037), ενώ το μέγεθος του όγκου προβλέπει ανεξάρτητα για βραχύτερο OS (p = 0,024). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαφορετική έκφραση των κυκλοφορούντων miRNAs που εμπλέκονται στην ανοσοεπιτήρηση συσχετίζεται με πρώιμη υποτροπή και ανεξάρτητα μπορεί να προβλέψει την έκβαση των ασθενών με πρώιμο ΚΜ . Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν περαιτέρω την αντίληψη ότι τα κυκλοφορούντα miRNAs αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο στην πρόγνωση των ασθενών με ΚΜ.