Παρουσίαση περιστατικού ασθενούς με LOH σάρκωμα που έλαβε θεραπεία με Olarpairb και ανασκόπηση της βιβλιογραφίας

Εισαγωγή:  Το σάρκωμα είναι ένας σπάνιος καθώς και επιθετικός τύπος καρκίνου. Η ανεύρεση αποτελεσματικών θεραπειών είναι σημαντική με σκοπό να βελτιωθεί η επιβίωση αυτών των ασθενών.  Γι’ αυτό, ο μοριακός έλεγχος του όγκου πολλές φορές παίζει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της βέλτιστης θεραπευτικής επιλογής. Οι ασθενείς, στων οποίων οι όγκοι παρουσιάζουν απώλεια του ομόλογου ανασυνδυασμού (HRD) και/ή απώλεια της ετεροζυγωτίας (LOH), έχει αποδειχτεί σε διάφορους όγκους να παρουσιάζουν ανταπόκριση στους PARP αναστολείς (PARPi).  Σκοπός: Η ανάδειξη του ρόλου του πλήρους μοριακού ελέγχου σε ασθενείς με σπάνιους όγκους και η ανταπόκριση τους σε εξατομικευμένες θεραπείες. Μέθοδοι: Παρουσίαση περιστατικού της Ογκολογικής Κλινικής του ΠΓΝΙ και συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Αποτελέσματα: Η ασθενής, ετών 70 προσήλθε στην Ογκολογική κλινική του ΠΓΝΙ με διάγνωση μεταστατικού σαρκώματος αριστερού γλουτού. Παρουσίαζε εκτεταμένη πρωτοπαθή εστία και πολλαπλές πνευμονικές μεταστάσεις. Αρχικά η ασθενής έλαβε συστηματική θεραπεία με γεμσιταβίνη και δοσεταξέλη, με ανταπόκριση της νόσου της. Ολοκληρώνοντας 7 κύκλους θεραπείας έγινε έναρξη θεραπείας με Olaparib, στην οποία ανταποκρίθηκε θεαματικά στην πρωτοπαθή εστία. Επίσης, διενεργήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας όπου ανευρέθηκαν 4 σχετικά άρθρα. Αυτό υπογραμμίζει τόσο την σπανιότητα αυτού του μοριακού υποτύπου όσο και την σπανιότητα της χρήση του Olaparib σε αυτή την θεραπευτική υπο-ομάδα.  Συμπεράσματα: Η θεραπεία με Olaparib των ασθενών με HRD/LOH σάρκωμα αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή. Ο πλήρης μοριακός έλεγχος στους ασθενείς αυτούς κρίνεται σημαντικός γιατί δίνει την δυνατότητα παροχής εξατομικευμένης θεραπείας. Τέλος, είναι σημαντικό να διενεργηθούν περαιτέρω μελέτες για να ανευρεθεί ο καλύτερος δυνατός συνδυασμός με σκοπό τις πιο αποτελεσματικές και τις πιο μακροχρόνιες ανταποκρίσεις στους ασθενείς αυτούς.