Εισαγωγή: Τα σαρκώματα μαλακών μορίων και οστών είναι πολύ σπάνια και αποτελούν συνολικά <10% των κακοηθειών της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Υποτροπή εμφανίζει <30% των ασθενών και συνοδεύεται από ιδιαίτερα δυσμενή πρόγνωση. Σκοπός: Να διερευνηθεί η συνεισφορά των στοχευμένων θεραπειών σε παιδιατρικούς ασθενείς με υποτροπιάζοντα ή ανθεκτικά στη θεραπεία σαρκώματα. Μέθοδοι: Αναδρομική μελέτη της έκβασης παιδιών και εφήβων με σάρκωμα σε υποτροπή ή ανθεκτικό στη θεραπεία, που αξιολογήθηκαν με νεότερες μοριακές αναλύσεις για ανεύρεση θεραπευτικών στόχων. Η ανάλυση έγινε μέσω της διεθνούς συνεργατικής μελέτης INFORM στο Γερμανικό Κέντρο Έρευνας Καρκίνου(DKFZ), χρησιμοποιώντας NGS, WES, DNAseq, RNAseq, CNV analysis. Οι θεραπευτικοί στόχοι έλαβαν πολύ χαμηλή (7/7) έως πολύ υψηλή βαθμολογία (1/7). Σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα, η στοχευμένη θεραπεία εκτιμάται ότι θα έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα αν η αντίστοιχη βαθμολόγηση είναι τουλάχιστον 2/7. Αποτελέσματα: Μεταξύ 2018-2023 μελετήθηκαν 16 ασθενείς (Α:Κ 11:5) με διάμεση ηλικία τα 14 έτη (εύρος 4-20). Πέντε ασθενείς είχαν σάρκωμα Ewing(EWS), 5 ραβδομυοσάρκωμα(RMS), 3 οστεοσάρκωμα, 2 κακόηθες νεόπλασμα από έλυτρα των περιφερικών νεύρων(MPNST) και 1 κακοήθη ραβδοειδή όγκο(MRT). Η ανάλυση μοριακού προφίλ ανέδειξε γονιδιακές παραλλαγές ή διαταραχές κυτταρικού μονοπατιού σε 15/16 περιπτώσεις. Οι αντίστοιχοι θεραπευτικοί στόχοι παρουσίαζαν μεγάλη ετερογένεια, χωρίς πολύ υψηλή βαθμολόγηση με βάση τα κριτήρια του πρωτοκόλλου (όλοι κάτω από 2/7). Οι συχότερες παραλλαγές σχετίζονταν με τα γονίδια CKDN2A/Β (25%) και FGFR (19%). Ανά διάγνωση, φαρμακευτικός στόχος ανευρέθηκε σε όλους τους ασθενείς με RMS, MPNSΤ και οστεοσάρκωμα, ενώ οι ασθενείς με EWS ωφελήθηκαν λιγότερο πιθανά γιατί το EWSR1::FLI1 δεν αποτελεί φαρμακευτικό στόχο. Συνολικά 7/16 ασθενείς έλαβαν στοχευμένη θεραπεία βάσει των ευρημάτων, χωρίς ανταπόκριση. Συμπεράσματα: Η ανάλυση μοριακού προφίλ αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη μέθοδο για την αναζήτηση θεραπεύσιμων στόχων σε ενήλικες και παιδιά με σάρκωμα. Δυστυχώς η μέχρι τώρα εμπειρία δεν έχει καταδείξει αντίστοιχο θεραπευτικό όφελος για τους ασθενείς. Μελλοντικές μελέτες και νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορεί να βελτιώσουν τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα των αναλύσεων αυτών.

Abstract ID
AA014

Συγγραφέας