Εισαγωγή: Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας με αυξανόμενη επίπτωση τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως λόγω των αλλαγών στις συνήθειες ζωής, καθώς και της γήρανσης και της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού. Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου παίζουν γενετικοί παράγοντες, καθώς έχουν αναγνωρισθεί κληρονομικά σύνδρομα, ενώ και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και οι προσωπικές συνήθειες συμβάλλουν καθοριστικά στην εμφάνιση της νόσου. Μέθοδος: Διενεργήθηκε αναζήτηση, με λέξεις κλειδιά όπως νοσηλευτής, καρκίνος, παρέμβαση, παχύ έντερο, σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (Pubmed, Google Scholar), ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών που εκπονήθηκαν σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενώ τέθηκε χρονολογικός περιορισμός πενταετίας, ώστε να συμπεριληφθούν οι πιο πρόσφατες έρευνες. Από το σύνολο των μελετών, συμπεριλήφθηκαν όσες σχετίζονταν άμεσα με το υπό διερεύνηση θέμα και ήταν γραμμένες στην αγγλική γλώσσα. Σκοπός: Η διερεύνηση του ρόλου του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση το καρκίνου του παχέος εντέρου. Συζήτηση: Άγνωστη παραμένει ακόμα στις μέρες μας η ακριβής αιτία του καρκίνου του παχέος εντέρου. Οι γιατροί συχνά δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί ένα άτομο αναπτύσσει αυτή την ασθένεια και ένα άλλο δεν το κάνει. Ωστόσο, η κατανόηση ορισμένων γενετικών αιτιών συνεχίζει να αυξάνεται. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να προληφθεί. Οι πολύποδες δείχνουν να είναι η κυριότερη αιτία. Η ανίχνευση και η απομάκρυνση των πολυπόδων μέσω κολονοσκόπησης μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Συμπεράσματα: Οι νοσηλευτές σε όλο το φάσμα διάγνωσης, θεραπείας, αποκατάστασης, τελικού σταδίου καρκίνου του παχέος εντέρου είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη θεραπευτική ομάδα και τον ασθενή, οφείλει όμως να έχει σωστή εκπαίδευση και πλήρη ενημέρωση στις καθημερινές εξελίξεις για να ανταπεξέλθει στο ρόλο του κάτι που θα επιτευχθεί με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και τη συμμετοχή στην έρευνα.
- 3 προβολές