Ογκολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας
Εισαγωγή Η μοριακή υπογραφή Oncotype DX είναι ένα κλινικά επικυρωμένο γενωμικό τεστ που συμβάλλει στην εκτίμηση του κινδύνου μακρινής υποτροπής και του απόλυτου όφελους απο τη λήψη επικουρικής χημειοθεραπείας σε ασθενείς με ER+,HER2- πρώιμο καρκίνο μαστού. Όγκοι με μικρό μέγεθος (0.5cm<T≤1cm), λόγω καλύτερης πρόγνωσης, τείνουν να ελέγχονται λιγότερο με την εξέταση Oncotype σε σχέση με τους μεγαλύτερους όγκους, και οι ασθενείς αυτοί να λαμβάνουν μόνο ενδοκρινή θεραπεία. Δεδομένα από πρόσφατες αναδρομικές μελέτες αναφέρουν ότι ακόμα και σε αυτές τις ασθενείς με T1b όγκους και Recurrence Score (RS)>25 υπάρχει όφελος στη συνολική επιβίωση ασθενών από τη λήψη χημειοθεραπείας. Σκοπός - Μέθοδοι Στόχος της παρούσας μελέτη ήταν να παρουσιαστεί το recurrence score όγκων σταδίου T1bΝ0 αναλόγως του βαθμού διαφοροποίησης. Πραγματοποιήθηκε αναδρομική ανάλυση δεδομένων ασθενών με ER+,HER2-, pT1bN0, cM0 καρκίνο μαστού που πραγματοποίησαν την εξέταση Oncotype DX στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2008-2024. Αποτελέσματα Από το σύνολο των 1088 ασθενών που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης, 242 (22%) είχαν όγκους Grade 1, 704 (65%) Grade 2, ενώ 142 (13%) είχαν όγκους Grade 3. Οι ασθενείς διαχωρίσθηκαν με βάση το Oncotype Recurrence Score σε χαμηλού (RS 0-25) και υψηλού (RS >25) γενωμικού ρίσκου. RS 0-25 παρουσιάστηκε σε 939 (86%) ασθενείς ενώ RS>25 σε 149 (14%) ασθενείς. RS>25 παρατηρήθηκε στο 2.5% (6/242) των Grade 1, στο 13% (94/704) των Grade 2 και στο 34.5% (49/142) των Grade 3 ασθενών. Συμπεράσματα Παρόλη την καλή πρόγνωση των ασθενών με T1b όγκους, 1 στις 7 (14%) απο αυτές είναι υψηλού γενωμικού ρίσκου (RS>25). Το ποσοστό ήταν υψηλότερο για τις ασθενείς με όγκους χαμηλής διαφοροποίησης. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν την κλινική χρησιμότητα του Oncotype DX στην αναγνώριση των ασθενών, ιδιαιτέρως με όγκους grade III, που πιθανώς οφελούνται από την επικουρική χημειοθεραπεία.
Abstract ID
AA067
