ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι αρθραλγίες είναι μια πολύ συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια των αναστολέων αρωματάσης. Ο μηχανισμός πρόκλησης δεν έχει διευκρινιστεί, όμως σε ένα ποσοστό των γυναικών που παρουσιάζουν αρθραλγίες διαπιστώνεται εικόνα υμενίτιδας.

ΣΚΟΠΟΣ: Ο προδιορισμός της ακριβούς συχνότητας εμφάνισης κλινικής αρθρίτιδας σε ασθενείς με καρκίνο μαστού υπό αναστολείς αρωματάσης και οι αιτιολογικοί παθογενετικοί μηχανισμοί.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Κλινική εξέταση, δείγμα αίματος για γενική, βιοχημικό έλεγχο, δείκτες οξείας φάσης (CRP, TKE), ανοσολογικές παραμέτρους (RF, ANA, Anti-CCP), καθώς και μέτρηση ενδoκυττάριας έκφρασης φλεγμονωδών κυτταροκινών (IL-17, η IΝF-γ και TNF-a ) πριν την έναρξη της ορμονοθεραπείας, 3 μήνες μετά και επί συμπτωμάτων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συμμετείχαν 33 ασθενείς με διάμεση ηλικία 63 έτη, με καρκίνο μαστού, ΕR+ (100%), PR+ (87,9%), ΗΕR2- (97%). Οι περισσότερες ασθενείς είχαν νόσο σταδίου ΙΙ (36,4%), είχε προηγηθεί χορήγηση χημειοθεραπείας στο 75,8% και ακτινοθεραπείας στο 81,8%. Όλες οι ασθενείς ήταν μετεμμηνοπαυσιακές και έλαβαν ορμονοθεραπεία με λετροζόλη (100%). 6 ασθενείς εμφάνισαν συμπτώματα αρθραλγίας (18,2%), ενώ από αυτές 5 είχαν κλινικά εικόνα αρθρίτιδας (15%), που επιβεβαιώθηκε με υπέρηχο και μαγνητική τομογραφία αρθρώσεων. O διάμεσος χρόνος εμφάνισης ήταν 4,5 μήνες από την έναρξη του φαρμάκου και η προσβολή αφορούσε κυρίως αρθρώσεις των άνω άκρων με συνοδό πρωινή δυσκαμψία. Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση στους δείκτες φλεγμονής WBC (p:0.73), CRP (p:0.164), TKE (p:0.118) και τις ενδοκυττάριες φλεγμονώδεις κυτταροκίνες, IL-17 (p:0.62), INF-γ (p:0.11), TNF-a (p:0.254) στις ασθενείς που εμφάνισαν αρθρίτιδα, συγκριτικά με τις τιμές προ έναρξης του φαρμάκου. Επιπλέον καμία ασθενής δεν είχε θετικά RF, ANA, Anti-CCP. 3 ασθενείς έλαβαν αγωγή με πρεδνιζολόνη και 2 επιπλέον θεραπεία με μεθοτρεξάτη, ενώ στις 2 ασθενείς η νόσος αυτοπεριορίστηκε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η εμφάνιση αρθρίτιδας από λετροζόλη αποτελεί μια αρκετά συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια, που επηρεάζει την ποιότητα ζωής των γυναικών και μπορεί να χρειαστεί ειδική αγωγή. Η νόσος έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, όμως δε φαίνεται να αποτελεί συστηματική φλεγμονώδη νόσο.

Abstract ID
AA-039

Συγγραφέας