ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ KRAS G12C, ΣΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ DNA ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΜΗ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ.

Εισαγωγή: Η KRAS G12C μετάλλαξη είναι πλέον θεραπευτικά στοχεύσιμη για τους ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα (ΜΜΠΚ) και ως εκ τούτου ο μοριακός έλεγχος είναι ζωτικής σημασίας για την επιλογή της βέλτιστης θεραπείας. Η υγρή βιοψία, μέσω της ανίχνευσης μεταλλάξεων στο ελεύθερο κυκλοφορούν DNA (cfDNA), αποτελεί εναλλακτική πηγή μοριακής πληροφορίας σε περιπτώσεις όπου δεν είναι διαθέσιμος επαρκής ιστός ή για την παρακολούθηση της νόσου.

Σκοπός: Η χρήση της βελτιστοποιημένης μεθοδολογίας ψηφιακής PCR σταγονιδίων (ddPCR) για την παρακολούθηση της ποσοτικής μεταβολής του φορτίου της μετάλλαξης KRAS G12C (MAF) στο cfDNA σε δείγματα πλάσματος ασθενών με μεταστατικό ΜΜΚΠ που συλλέχθηκαν σε προκαθορισμένα χρονικά σημεία κατά τη θεραπεία.

Μεθοδολογία: Βελτιστοποιήθηκαν οι αντιδράσεις ddPCR (QX200, BioRad) για την ταυτόχρονη ανίχνευση της G12C και της wild-type αλληλουχίας του KRAS. Ακολούθως, προσδιορίστηκε το όριο ανίχνευσης της μεθόδου με πειράματα ελέγχου. Δείγματα πλάσματος συλλέχθηκαν από 26 ασθενείς με ΜΜΚΠ και ανιχνεύσιμη μετάλλαξη KRAS G12C στον ιστό, πριν την έναρξη πρώτης γραμμής συστηματικής θεραπείας (Τ0) και στην πρώτη εκτίμηση ή υποτροπή της νόσου (Τ1). Η ανίχνευση της KRAS G12C στα δείγματα cfDNA έγινε με την αναπτυχθείσα μέθοδο ddPCR και ακολούθησε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων.

Αποτελέσματα: Το όριο ανίχνευσης της ddPCR μεθόδου προσδιορίστηκε στο 0.2% (MAF). Στο 30.77% (Ν=8/26) των ασθενών, η μετάλλαξη KRAS G12C ανιχνεύθηκε στο cfDNA στο Τ0, ενώ στο 69.23% (Ν=18/26) η μετάλλαξη KRAS G12C δεν ήταν ανιχνεύσιμη κατά το Τ0. Είναι ενδιαφέρον ότι σε 3 από τους 18 ασθενείς με μη ανιχνεύσιμη KRAS G12C στο πλάσμα κατά την Τ0, η KRAS G12C έγινε ανιχνεύσιμη στο πλάσμα κατά την υποτροπή της νόσου (Τ1). Σε 6 ασθενείς με πρόοδο νόσου, ανιχνεύτηκε αύξηση του KRAS G12C MAF στο Τ1 σε σχέση με το Τ0. Για τους 4 ασθενείς με μειωμένο ή σταθερό KRAS G12C MAF στο Τ1 σε σχέση με το Τ0, κανένας δεν είχε πρόοδο νόσου.

Συμπεράσματα: Η ποσοτικοποίηση και παρακολούθηση του φορτίου της μετάλλαξης KRAS G12C στο cfDNA ασθενών με ΜΜΚΠ, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό προγνωστικό και προβλεπτικό εργαλείο, επιλύοντας προβλήματα έλλειψης ιστού.