ΟΞΕΙΑ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ (ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ) ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ V-MAT ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ BOOST (SIMULTANEOUSLY INTEGRATED BOOST). Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ.

Μέθοδοι :

Στην μελέτη περιλαμβάνονται 10 ασθενείς με ιστολογικά αποδεδειγμένο καρκίνο του προστάτη με κίνδυνο διήθησης λεμφαδένων (Partin Score) τουλάχιστον 25%, επίπεδο Karnofsky ≥70 και χωρίς μεταστατική νόσο. Η οξεία τοξικότητα ορίστηκε με βάση τα κριτήρια Common Terminology Criteria for Adverse Events version 4.0 (CTCAE v4.0). Η δόση με την τεχνική του ταυτόχρονου boost ήταν για τους πυελικούς λεμφαδένες 50.4 Gy σε 28 συνεδρίες, στις σπερματοδόχες κύστεις ως 60.20 Gy και στον προστάτη 70 Gy.

Σκοπός:

Να καταγραφεί η γαστρεντερική και ουρολογική τοξικότητα έως και 6 μήνες μετά το πέρας της Ακτινοθεραπείας σε 10 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία με την τεχνική του V-MAT στον προστάτη και στους πυελικούς λεμφαδένες

Αποτελέσματα:

Δέκα ασθενείς υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία από το Φεβρουάριο του 2022 έως και Νοέμβριο 2022. Διάμεση ηλικία ασθενών είναι, τα 72 έτη (64-83), με διάμεση τιμή του προθεραπευτικού PSA 11.5 ng/mL (3.23-54.6), στάδιο νόσου (T1c-T3b), και Gleason score (6-9). Σύμφωνα με τα CTCAE v4.0 κριτήρια η grade 1 και 2 ουρολογική και γαστρεντερική τοξικότητα ήταν 50% και 30% αντίστοιχα. Ένας ασθενής παρουσίασε οξεία grade 3 ουρολογική τοξικότητα, η οποία δεν σχετιζόταν με το θεραπευτικό πρωτόκολλο. Διάμεσο follow-up 4 μήνες .

Συμπέρασμα :

Σύμφωνα με την εμπειρία του τμήματος μας η ακτινοθεραπεία στους πυελικούς λεμφαδένες με την τεχνική του V-MAT σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη είναι εφικτή, ασφαλής και καλώς ανεκτή.Αποτελεί εξαιρετική θεραπευτική προσέγγιση σε ασθενείς πολύ υψηλού κινδύνου όπως τεκμηριώνεται και από τη διεθνή βιβλιογραφία.