ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο μεταστατικός καρκίνος του προστάτη (mCRPC) χαρακτηρίζεται από αυξημένη κλινική και μοριακή ετερογένεια και υψηλή θνησιμότητα. Η Αλληλούχιση Επόμενης Γενιάς (NGS) οδηγεί στον εντοπισμό γενωμικών αλλαγών που αποτελούν θεραπευτικούς στόχους. Τέτοιες μεταλλαγές μπορούν να εντοπιστούν σε σωματικό ή κληρονομικό επίπεδο και εμπλέκουν μια ποικιλία μηχανισμών/μονοπατιών του κυττάρου, όπως ο μηχανισμός επιδιόρθωσης του DNA (γονίδια HRR & MMR).

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο λεπτομερής χαρακτηρισμός του γενωμικού προφίλ των mCRPC ασθενών και η εκτίμηση της κλινικής χρησιμότητας του.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Στην παρούσα μελέτη, αναλύθηκαν 75 δείγματα ασθενών. Χρησιμοποιήθηκε ένα πάνελ 513 γονιδίων για την ανίχνευση γενωμικών αλλαγών, συντήξεων και δεικτών όπως TMB, MSI και %gLOH τα οποία σχετίζονται με στοχευμένη μοριακή θεραπεία ή ανοσοθεραπεία.

ΑΠΟΠΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τουλάχιστον μία μετάλλαξη (SNVs, CNVs, συντήξεις) ανιχνεύθηκε στο ~90% των ασθενών. Τα πιο συχνά μεταλλαγμένα γονίδια ήταν τα CDK12 (9,3%), ATM (6,7%) και PIK3CA (5,3%), FANCA (2,7%) και PTEN (2,7%). Το TMB υπολογίστηκε σε 52 ασθενείς, από τους οποίους το 9,5% είχε υψηλό. Μικροδορυφορική αστάθεια (MSIhigh) είχε το 4,5% των ασθενών και το %gLOH ήταν αυξημένο στο 37,5% των ελεγχόμενων περιπτώσεων. Μετάλλαξη σε γονίδιο HRR βρέθηκε στο 29% των ασθενών, αντιστοιχώντας τους σε θεραπεία με PARP αναστολείς. Το 18,7% των ασθενών είχε ένδειξη για θεραπεία εκτός ένδειξης. Ο υπολογισμός των γενετικών βιοδεικτών, όπως το TMB, MSI και gLOH%, οδήγησε σε αύξηση του αριθμού των ασθενών που μπορούσαν να λάβουν θεραπεία on-label, ακόμη και σε περιπτώσεις χωρίς εύρημα σε επίπεδο DNA ή RNA. Τέλος, λόγω της έγκρισης νέων φαρμάκων, η επαναξιολόγηση των αποτελεσμάτων της ανάλυσης αύξησε το ποσοστό των ασθενών που επωφελούνται από στοχευμένη θεραπεία κατά 20%.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ανάλυση του προφίλ του όγκου είναι απαραίτητη για την ταυτοποίηση βιοδεικτών στον mCRPC, καθώς περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς ήταν θετικοί σε βιοδείκτη που σχετίζεται είτε με στοχευμένη θεραπεία είτε με ανοσοθεραπεία.

Abstract ID
AA-049

Συγγραφέας