ΤΙΤΛΟΣ: ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΣΕ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΓΙΑ ΑΝΑΙΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΨΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΑ

Εισαγωγή: Η χορήγηση ερυθροποιητίνης αυξάνει την αιμοσφαιρίνη και μειώνει τις μεταγγίσεις στην αναιμία ασθενών υπό χημειοθεραπεία για κακοήθειες συμπαγών οργάνων. Αντικρουόμενα τα δεδομένα της ταυτόχρονης χορήγησης σιδήρου σε αυτούς τους ασθενείς, αν και συστήνεται από NCCN και ESMO, για εκείνους που θα εμφανίσουν λειτουργική σιδηροπενία. Σε προηγούμενη εργασία της Κλινικής μας, η δραστικότητα της συγχορήγησης σιδήρου δεν αποδείχτηκε.

Μέθοδοι: Η μελέτη βασίστηκε σε ασθενείς της Κλινικής μας, που την τελευταία πενταετία έλαβαν ερυθροποιητίνη για προκαλούμενη από συστηματική θεραπεία αναιμία και εμφάνιζαν λειτουργική σιδηροπενία βάσει τιμών φερριτίνης (30-500ng/ml) και κορεσμού τρανσφερίνης (<50%). Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε εκείνους που τους συγχορηγήθηκε σίδηρος (συνήθως ενδοφλεβίως) (ομάδα Α) και σε εκείνους που δεν έλαβαν (ομάδα Β). Μελετήθηκε για χρονικό διάστημα τριών μηνών, η ανταπόκριση της αιμοσφαιρίνης και η ανάγκη για μετάγγιση συμπυκνωμένων ερυθρών, ανάλογα με τη συγχορήγηση ή όχι σιδήρου. Έγινε χρήση της στατιστικής δοκιμασίας t-test, όπου θεωρήθηκε απαραίτητη η στατιστική ανάλυση.

Σκοπός: Να μελετηθεί η αποτελεσματικότητα της χορήγησης σιδήρου, σε μεγαλύτερο αριθμό ογκολογικών ασθενών υπό ερυθροποιητίνη, για αναιμία υπό θεραπεία (κυρίως χημειοθεραπεία), και που με βάση τις τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες του NCCN (έκδοση 1.2021) παρουσίαζαν λειτουργική σιδηροπενία.

Αποτελέσματα: Συμπεριελήφθησαν 24 ασθενείς (7 επιπλέον από την αρχική μας εργασία) (18 άνδρες, 6 γυναίκες) διάμεσης ηλικίας 69 ετών, με κακοήθειες σταδίου IV, κυρίως του πεπτικού συστήματος. Οι 11 ήταν σε θεραπεία 1^ης γραμμής, οι 23 ελάμβαναν χημειοθεραπεία και η μέση τιμή αιμοσφαιρίνης αναφοράς ήταν 9 gr/dl. 15 ασθενείς συμμετείχαν στην ομάδα Α (χωρίς παρενέργειες από τον σίδηρο) και 9 στη Β. Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά στη μέση τιμή της αιμοσφαιρίνης στις 4-6 και στις 10-12 εβδομάδες μεταξύ των δύο ομάδων. Δύο ασθενείς της ομάδας Α μεταγγίστηκαν με 2 μονάδες συμπυκνωμένων ερυθρών, ενώ 3 της Β με 10 μονάδες.

Συμπεράσματα: Σε ογκολογικούς ασθενείς υπό ερυθροποιητίνη, για αναιμία από τη θεραπεία τους, η σύγχρονη χορήγηση σιδήρου επί λειτουργικής σιδηροπενίας, δε φαίνεται να συντελεί στη βελτίωση της αιμοσφαιρίνης. Υπάρχει πάντως τάση για μικρότερο αριθμό μεταγγίσεων. Το μικρό δείγμα ασθενών, καθιστά το αποτέλεσμα επισφαλές και απαιτείται περαιτέρω μελέτη στο συγκεκριμένο θέμα.