Εισαγωγή: Τα pembrolizumab και nivolumab έχουν καθιερωθεί στη θεραπεία δεύτερης και επόμενης γραμμής ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα που δεν έχουν λάβει ανοσοθεραπεία στην πρώτη γραμμή, οδηγώντας συχνά σε ανταποκρίσεις μεγάλης διάρκειας. Παρόλα αυτά, η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει συγκριθεί ποτέ απευθείας σε τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη, ενώ και οι αναδρομικές μελέτες πάνω στο θέμα είναι περιορισμένες.

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να εξετασθεί η πιθανή υπεροχή στην αποτελεσματικότητα μιας εκ των δύο ανοσοθεραπειών σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα που λαμβάνουν θεραπεία δεύτερης ή επόμενης γραμμής.

Μέθοδοι: Έγινε αναδρομική ανάλυση των ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα που έλαβαν ανοσοθεραπεία δεύτερης ή επόμενης γραμμής με pembrolizumab ή nivolumab στο νοσοκομείο μας από 01/2017 – 01/2020. Καταγράφηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, η συνολική ανταπόκριση, το διάστημα ελεύθερο πρόοδου νόσου και η διάρκεια ανταπόκρισης.

Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 196 ασθενείς. Από αυτούς, 46 (23,5%) έλαβαν pembrolizumab και 150 (76,5%) nivolumab. Οι πληθυσμοί ήταν ομοιογενείς σε σχέση με τα βασικά δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών (p>0,05). Να σημειωθεί ότι στην ομάδα του pembrolizumab δεν περιλαμβάνονταν ασθενείς χωρίς έκφραση του PD-L1. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στο ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης και ελέγχου της νόσου (18,2 vs. 22,6% και 54,3 vs. 49,4% αντίστοιχα, p=0,252), το διάστημα ελεύθερο πρόοδου νόσου (5,0 vs. 4,0 μήνες, p=0,520) και τη διάρκεια ανταπόκρισης (not estimated vs. 11,0 μήνες, p=0,662) ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, τα pembrolizumab και nivolumab είναι εξίσου αποτελεσματικά σαν θεραπεία δεύτερης ή επόμενης γραμμής σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα.

ΑΑ49

Συγγραφέας