ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Η ανοσοθεραπεία αποτελεί πλέον θεραπευτική επιλογή 1ης γραμμής σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα, με αυξημένη έκφραση PD-L1 που δεν είναι υποψήφιοι για χημειοθεραπεία. Τα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της σε καρκινώματα της ανώτερης ουροφόρου οδού είναι αντικρουόμενα. Παρουσιάζουμε την μακροχρόνια ανταπόκριση ασθενούς σε μικρής διάρκειας χορήγηση Pembrolizumab. ΜΕΘΟΔΟΣ-ΑΣΘΕΝΗΣ: Άνδρας, 89 ετών, διαγνώσθηκε προ 2ετών λόγω αιματουρίας, με τοπικά προχωρημένο ουροθηλιακό καρκίνωμα νεφρικής πυέλου με επέκταση στο δωδεκαδάκτυλο και στους περιοχικούς λεμφαδένες [cT4N+M0],με CPS PharmaDxKit score:20. Αρχικά υποβλήθηκε σε εμβολισμό τροφοφόρου αρτηρίας. Λόγω PS:2, καρδιαγγειακής συννοσηρότητας, βαρηκοΐας και μέτριας νεφρικής ανεπάρκειας αποφασίσθηκε η θεραπεία με Pembrolizumab΄ έλαβε 6 εγχύσεις μέχρι και 8 μήνες μετά τη διάγνωση με ενδιάμεση απεικονιστική ανταπόκριση (στους 3 μήνες: πλήρης υποχώρηση των διογκωμένων λεμφαδένων και μερική ανταπόκριση στον νεφρικό όγκο) και απουσία υποτροπής της αιματουρίας. Η θεραπεία διακόπηκε αυτοβούλως λόγω πανδημίας Covid-19 και έλαβε άλλη μία έγχυση 13 μήνες μετά τη διάγνωση. Ωστόσο, λόγω διαρροϊκού συνδρόμου που αποδόθηκε τελικά σε γενικευμένη μυκητιασική βλεννογονίτιδα - μετά από ενδοσκοπικό έλεγχο και λήψη βιοψιών- αλλά και κόπωσης grade 2-3, η ανοσοθεραπεία διακόπηκε οριστικά. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο ασθενής εμφάνισε τοπικο-περιοχική επιδείνωση με επέκταση κατά συνέχεια ιστού στο ήπαρ 22 μήνες μετά τη διάγνωση, παρά το γεγονός ότι έλαβε μόνο 7 εγχύσεις Pembrolizumab σε διάστημα 12 μηνών από τη διάγνωση . ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Tα σποραδικά ουροθηλιακά καρκινώματα της ανώτερης ουροφόρου οδού πιθανολογείται παθοφυσιολογικά και από αναδρομικές μελέτες να μην ανταποκρίνονται στη χορήγηση ανοσοθεραπείας, λόγω υπερίσχυσης luminal-papillary υποτύπων και απουσίας διήθησης από Τ-κύτταρα. Ωστόσο παρουσιάζουμε την ανταπόκριση ασθενούς για 22 μήνες συνολικά,  ακόμα και 13 μήνες μετά τη διακοπή της ανοσοθεραπείας, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη προοπτικών κλινικών μελετών και εξατομικευμένης θεραπείας σε αυτή την ομάδα ασθενών, σε συνδυασμό με τοπικούς χειρισμούς.

ΑΑ53

Συγγραφέας