Εισαγωγή: Τα νεφροκυτταρικά καρκινώματα είναι τα συχνότερα νεοπλάσματα του νεφρού, και η επίπτωσή τους βαίνει αυξανόμενη σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο επικρατέστερος ιστολογικός υπότυπος του νεφροκυτταρικού καρκινώματος είναι το διαυγοκυτταρικό (70%) και έπονται το θηλώδες (10%) και το χρωμόφοβο (5%). Η σύγχρονη συνύπαρξη διαφορετικών υποτύπων, ιδιαίτερα στον ίδιο νεφρό, είναι εξαιρετικά σπάνια.

Μέθοδοι: Ανασκόπηση περιστατικού, που ενδέχεται να συμβάλλει στη γνώση μας περί παθογενετικών θεωριών νεφροκυτταρικού καρκιμώματος.

Σκοπός: Παρουσίαση περίπτωσης παθολογοανατομικού και κλινικού ενδιαφέροντος.

Αποτελέσματα: Γυναίκα 82 ετών, στα πλαίσια διερεύνησης τριψήφιας ταχύτητας καθίζησης ερυθρών, υπεβλήθη σε μαγνητική άνω κοιλίας όπου διαπιστώθηκαν μία ευμεγέθης χωροκατακτητική εξεργασία στην έξω επιφάνεια της μεσότητας του αριστερού νεφρού και μία αιμορραγική κύστη στον άνω πόλο του ίδιου νεφρού. Από τη λοιπή σταδιοποίηση δεν προέκυψαν δευτεροπαθείς εντοπίσεις. Η ασθενής υπεβλήθη σε αριστερή νεφρεκτομή. Η ιστολογική εξέταση του χειρουργικού παρασκευάσματος ανέδειξε συνύπαρξη δύο νεφροκυτταρικών καρκινωμάτων: το ένα με εντόπιση στον άνω πόλο είχε ιστολογικά χαρακτηριστικά θηλώδους νεφροκυτταρικού καρκινώματος βαθμού πυρηνικής ατυπίας grade2 κατά ISUP(pT1a) και το δεύτερο στη μεσαία μοίρα του αριστερού νεφρού είχε ιστολογικό υπότυπο χρωμόφοβου κλασσικού καρκινώματος (pT2). Έκοτε η ασθενής είναι ελεύθερη νόσου και βρίσκεται υπό τακτική παρακολούθηση.

Συμπεράσματα: Πρόκειται για σπάνια περίπτωση συνύπαρξης διαφορετικών ιστολογικών υποτύπων, το ένα στον άνω πόλο και το άλλο στη μεσαία μοίρα του ίδιου νεφρού, που εγείρει το ενδιαφέρον σχετικά με την παθογενετική προέλευση των νεφροκυτταρικων καρκινωμάτων.

ΑΑ78

Συγγραφέας