Εισαγωγή: Το de novo νευροενδοκρινές καρκίνωμα προστάτη αποτελεί σπάνια νοσολογική οντότητα με σημαντικές διαφορές από το αδενοκαρκίνωμα προστάτη ως προς τα κλινικά και προγνωστικά χαρακτηριστικά. Τα βιβλιογραφικά δεδομένα σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές και την αποτελεσματικότητα τους είναι εξαιρετικά περιορισμένα.

Μέθοδοι: Ανασκόπηση περιστατικού.

Σκοπός: Παρουσίαση δεδομένων ασφάλειας και αποτελεσματικότητας σε περιστατικό με de novo νευροενδοκρινες καρκίνωμα προστάτη υπό συνδυασμό χημειοθεραπείας-ανοσοθεραπείας.

Αποτελέσματα: Πρόκειται για άντρα 65 ετών με μεταστατικό καρκίνο με πρωτοπαθή εστία τον προστάτη και νευροενδοκρινική διαφοροποίηση με μικροκυτταρική συνιστώσα (PSA +,CK8 /18 +, Syntaptophysin +, χρωμογρανίνη +, CD56 -,Ki67:75%). Οι δευτεροπαθείς εντοπίσεις ήταν στον εγκέφαλο, σε λεμφαδένες μεσοθωρακίου και ενδοκοιλιακούς και σε οστά. PSA στη διάγνωση: 12,6 mg/dl. Ο ασθενής έλαβε ακτινοθεαραπεία εγκεφάλου και στη συνέχεια 1ης γραμμής χημειοθεραπεία με cisplatin-etoposide σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία με atezolizumab, ορμονοθεραπεία με goserelin και υποστηρικτική θεραπεία με denosumab. Η πρώτη επανασταδιοποίηση ανέδειξε μερική ανταπόκριση της νόσου. Έκτοτε λαμβάνει ανοσοθεραπεία με atezolizumab , ορμονοθεραπεία με goserelin, καθώς και θεραπεία με denosumab και παραμένει απεικονιστικά και κλινικά σταθερός για πάνω από 20 μήνες. Από πλευράς τοξικότητας παρουσίασε διαρροϊκό σύνδρομο, με ενδοσκοπικά και ιστολογικά ευρήματα συμβατά με κολίτιδα από ανοσοθεραπεία και αντιμετωπίστηκε με κορτικοστεροειδή.

Συμπεράσματα: Πρόκειται για ένα σπάνιο περιστατικό με de novo νευροενδοκρινές καρκίνωμα προστάτη στο οποίο ενδεχομένως η προσθήκη ανοσοθεραπείας στη χημειοθεραπεία να βελτίωσε την πρόγνωση του συγκεκριμένου ασθενούς, αφού σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα πρόκειται για ένα νεόπλασμα με πολύ κακή πρόγνωση (διάμεση επιβίωση 9-14 μήνες). Η ανοχή του συνδυασμού ήταν αναμενόμενη και διαχειρίσιμη.

ΑΑ22

Συγγραφέας