Η ογκολογία στη σκιά μιας ιογενούς πανδημίας.pdf

Εισαγωγή: Η έξαρση της πανδημίας του COVID-19, έχει διαφοροποιήσει τις προτεραιότητες στην παροχή της ιατρικής περίθαλψης σε παγκόσμια κλίμακα. Ευρύτερη εφαρμογή τηλεϊατρικής, εκλεκτική διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων, αναστολή αγωγής συντήρησης, αναβολή επανελέγχου και προληπτικών εξετάσεων, λειτουργούν στο πλαίσιο μείωσης της πιθανότητας έκθεσης των ασθενών στον ιό. Εντούτοις, το χαμένο όφελος της αντινεοπλασματικής θεραπείας και ογκολογικής παρακολούθησης δεν εξισορροπείται πάντα από τον περιορισμό του κινδύνου της μόλυνσης, δεδομένου ότι η επιβίωση των ογκολογικών ασθενών εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την παροχή της απαραίτητης ιατροφαρμακευτικής φροντίδας. Παράλληλα, η αναβολή των επαναληπτικών εξετάσεων αυξάνει τον κίνδυνο μη έγκαιρης διάγνωσης της υποτροπής της νόσου.

Σκοπός: Καθώς φαίνεται ότι τα κρούσματα της μεγάλης σε διάρκεια ιογενούς πανδημίας, εμφανίζουν εποχική και γεωγραφική διακύμανση, αναρωτηθήκαμε για τη διακύμανση της θνητότητας της COVID 19 λοίμωξης.

Μέθοδοι: Μελετήσαμε και καταγράψαμε τους θανάτους ανά 1 εκ. κατοίκων από COVID 19 λοίμωξη, από το Φεβρουάριο ως το Μάϊο του 2021, σε διάφορες περιοχές του Βόρειου και του Νότιου ημισφαιρίου.

Αποτελέσματα: Πολλές χώρες του Βορείου Ημισφαιρείου φαίνεται να βάλλονται ακόμη σε μεγάλη κλίμακα από την πανδημία, ενώ η θνητότητα στο Νότιο Ημισφαίριο αυξάνεται. Αναδρομικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η μη τήρηση του προγράμματος επανελέγχου των ογκολογικών ασθενών, όπως συμβαίνει σε περιόδους διακοπών/αργιών, επηρεάζει αρνητικά την πρόγνωσή τους.

Συμπεράσματα: Παρά τη σταδιακή έναρξη των εμβολιασμών, η καθυστέρηση της εξέτασης και θεραπείας των ογκολογικών ασθενών ενδεχομένως θα αποδειχθεί επιζήμια για την επιβίωση τους. Συμπερασματικά, τα εφαρμοζόμενα περιοριστικά μέτρα οφείλουν να συνάδουν με τις τοπικοπεριοχικές και χρονικές διακυμάνσεις της επικινδυνότητας της λοίμωξης, με στόχο τον ελάχιστο δυνατό περιορισμό της ογκολογικής φροντίδας, ανά περιοχή και ανά χρονική περίοδο.

 

ΑΑ58

Συγγραφέας