Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (ΑΚΘ) ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΑΚΘ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΡΙΖΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΚΤΟΜΗ.Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ

Εισαγωγή:

Ο καρκίνος του προστάτη με δυσμενή παθολογοανατομικά κριτήρια κατόπιν ριζικής προστατεκτομής (pT3, με ή χωρίς θετικά χειρουργικά όρια) αντιμετωπίζεται με επικουρική ακτινοθεραπεία ή με παρακολούθηση και πρώιμη ακτινοθεραπεία διάσωσης.

Σκοπός:

Η μελέτη της επίδρασης της επικουρικής ΑΚΘ και της πρώιμης ΑΚΘ διάσωσης κατόπιν ριζικής προστατεκτομής με δυσμενή παθολογοανατομικά κριτήρια.

Μέθοδος:

Σαράντα επτά ασθενείς υποβλήθηκαν σε μετεγχειρητική ΑΚΘ μέσα σε ένα χρόνο από την ριζική προστατεκτομή( το χρονικό διάστημα που ορίζεται για την επικουρική ΑΚΘ).Αποκλείστηκαν 3 ασθενείς με διήθηση λεμφαδένων οι οποίοι είχαν λάβει ορμονοθεραπεία προεγχειρητικά. Τέσσερις ασθενείς παρουσίασαν παθολογοανατομικό στάδιο pT2N0M0/R1,23 pT3N0M0/R1 και 17 pT3N0M0/R0 εκτομή .Όλοι εκτός από 4 είχαν ήδη αρχίσει επικουρική ορμονοθεραπεία κατά την παραπομπή τους προς έναρξη ΑΚΘ. Με βάση το πρώτο μετεγχειρητικό PSA οι ασθενείς διαχωρίστηκαν σε δύο ομάδες: α)Εκείνοι που υποβλήθηκαν σε επικουρική ΑΚΘ με μη ανιχνεύσιμο PSA (<0.2ng/ml) μετά το χειρουργείο. β)Εκείνοι που υποβλήθηκαν σε πρώιμη ΑΚΘ διάσωσης με PSA > 0.2 ng/ml. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε τρισδιάστατη σύμμορφη ΑΚΘ( 3D-CRT),συνολική δόση όγκου 60-64Gy (2Gy/ανά συνεδρία). Ο χρόνος παρακολούθησης έως την βιοχημική υποτροπή ορίστηκε από τη στιγμή του χειρουργείου.

Αποτελέσματα:

Από τους 44 ασθενείς,20 είχαν μη ανιχνεύσιμο PSA(διάμεση τιμή 0.04ng/ml) και υποβλήθηκαν σε επικουρική ΑΚΘ μέσα σε 6 μήνες από το χειρουργείο. Είκοσι τέσσερις παρουσίασαν psa που κυμαίνονταν από 0.16 - 0.81ng/ml(διάμεση τιμή 0.38ng/ml )και υποβλήθηκαν σε ΑΚΘ διάσωσης. Διάμεσος χρόνος από το χειρουργείο 8 μήνες (εύρος 7-12 μήνες).Διάμεση ηλικία 65 έτη(53 -77 έτη).Διάμεσος χρόνος παρακολούθησης 48 μήνες (24-84 μήνες).Από την πρώτη ομάδα ασθενών κανένας δεν έχει παρουσιάσει βιοχημική υποτροπή με το PSA να παραμένει σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα ενώ από την δεύτερη ομάδα 3 ασθενείς(12.5%) παρουσίασαν σταδιακή αύξηση του PSA.

Συμπεράσματα:

Τα αποτελέσματα του τμήματος μας για την μετεγχειρητική ΑΚΘ συνάδουν με τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας, καθόσον κανείς ασθενής δε παρουσίασε βιοχημική υποτροπή με την επικουρική ΑΚΘ. Παρομοίως θετικά είναι τα αποτελέσματα στο σκέλος της πρώιμης ΑΚΘ διάσωσης. Χρειάζονται επιπλέον κλινικές μελέτες ώστε να αποσαφηνιστεί η βέλτιστη μετεγχειρητική ακτινοθεραπευτική προσέγγιση.