ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΟΡΧΕΩΝ

Εισαγωγή: Ο καρκίνος των όρχεων επηρεάζει τους άνδρες κατά τη διάρκεια των πρώτων αναπαραγωγικών τους χρόνων. Ο καρκίνος των όρχεων είναι ο πιο συχνός σε άνδρες ηλικίας 14 έως 44 ετών. Οι ιατρικές και χειρουργικές θεραπείες που είναι διαθέσιμες για τον καρκίνο των όρχεων οδηγούν σε υψηλά ποσοστά επιβίωσης, αλλά μπορεί να έχουν επιπλέον δυσμενείς επιπτώσεις στο δυναμικό γονιμότητας.

Σκοπός: Η διερεύνηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τη διατήρηση της γονιμότητας σε άνδρες ασθενείς με καρκίνο των όρχεων.

Μέθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση σε ελληνικές και διεθνής βάσεις δεδομένων όπως PUBMED, GOOGLE SCHOLAR και MEDLINE κατά το χρονικό διάστημα 2018-2021. Βρέθηκαν 15 μελέτες από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν οι 10. Χρησιμοποιήθηκαν λέξεις-κλειδιά όπως: καρκίνος όρχεων, υπογονιμότητα και κρυοσυντήρηση.

Αποτελέσματα: Αυτή τη στιγμή, η μόνη καθιερωμένη μέθοδος συντήρησης γονιμότητας διαθέσιμη για τους άνδρες είναι η κρυοσυντήρηση σπέρματος. Το σπέρμα μπορεί να συλλεχθεί για κρυοσυντήρηση μέσω διαφόρων μεθόδων. Η ευκολότερη και συνηθέστερα χρησιμοποιούμενη μέθοδος διέγερσης μιας εκσπερμάτωσης είναι μέσω του αυνανισμού. Οι ασθενείς που δεν είναι πρόθυμοι ή ανίκανοι να παράσχουν ένα δείγμα με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προσφερθούν άλλα μέσα για την πρόκληση ενός εκσπερματισμένου δείγματος, όπως η δονητική υποκίνηση πέους (PVS) ή η ηλεκτροεκσπερμάτιση (EEJ) ή χειρουργικά εξάγεται από τον όρχι ή την επιδιδυμίδα. Ανάλογα με την πηγή, την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματος, το κρυοσυντηρημένο σπέρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ή χωρίς τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να επιτρέψει την πατρότητα μεταξύ των επιζώντων του καρκίνου.

Συμπεράσματα: Η παρουσία καρκίνου στους όρχεις έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει σημαντικά την ικανότητα ενός άνδρα να γίνει πατέρας απογόνων. Οι μέθοδοι που αναφέρθηκαν παραπάνω συμβάλουν στην διαφύλαξη της πατρότητας. Οι επαγγελματίες υγείας που συμβάλουν στη θεραπεία των ασθενών που νοσούν από καρκίνο των όρχεων θα πρέπει να κατανοούν ότι αυτή η ασθένεια επηρεάζει τη γονιμότητα, να γνωρίζουν τους τρόπους που μπορεί να διατηρηθεί η γονιμότητα και να παραπέμψουν τους ασθενείς σε ειδικούς γονιμότητας.