ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα γονίδια επιδιόρθωσης DNA (MMR) είναι υπεύθυνα για την διόρθωση του άστοχου ζευγαρώματος των νουκλεοτιδικών βάσεων και των μικρών εισαγωγών ή διαγραφών κατά τον διπλασιασμό του DNA. Οι γαμετικές μεταλλάξεις των MMR θεωρούνται βασική γενετική διαταραχή στους ασθενείς με κληρονομικό καρκίνο παχέος εντέρου χωρίς πολυποδίαση/HNPCC ή σύνδρομο Lynch. Το 15% των σποραδικών καρκινωμάτων του παχέος εντέρου εμφανίζουν MSI-High. Ωστόσο, το MSI έχει παρατηρηθεί και σε άλλες μορφές καρκίνου όπως ενδομητρίου, στομάχου και ωοθηκών.

ΣΚΟΠΟΣ: H συσχέτιση και η εύρεση της βέλτιστης μεθόδου μεταξύ της μοριακής ανάλυσης του status των γονιδίων της Μικροδορυφορικής Αστάθειας(MSI- High, MSI-Low, MSS) και της ανοσοϊστοχημικής ανάλυσης της έκφρασης των πρωτεϊνών της οικογένειας MMR.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Σε παραφινοποιημένους ιστούς από χειρουργικά παρασκευάσματα 244 ασθενών με διαφορετικά νεοπλάσματα μελετήσαμε ανοσοϊστοχημικά την έκφραση των MLH1/MSH2/MSH6/PMS2 και συγκρίναμε τα αποτελέσματα με την μοριακή ανάλυση της μικροδορυφορικής αστάθειας(MSI) όλων των δειγμάτων που ολοκληρώθηκε με τη μεθοδολογία fragment analysis. Αρχικά έγινε εκχύλιση του DNA τόσο από τον καρκινικό ιστό του ασθενή όσο και από τον φυσιολογικό βλεννογόνο του. Μετά ακολούθησε η τεχνική της multiplex PCR παρουσία σημασμένων εκκινητών με φθοριούχα μόρια με βάση το πρωτόκολλο MSI Analysis System Version 1.2 (Promega). Τέλος, η χαρτογράφηση των πέντε μικροδορυφορικών δεικτών οι οποίοι επιλέχθηκαν με βάση τη κοινή συμφωνία του 1997 στη Bethesda, έγινε με την μέθοδο της τριχοειδούς ανάλυσης στον αυτόματο αναλυτή 3130 DNA Sequencer. Όγκοι MSI-H θεωρούνται όταν παρατηρείται αστάθεια τουλάχιστον 2/5 μικροδορυφορικών δεικτών, MSI-L 1/5 και MSS (stable) 0/5.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 30 ασθενείς (12.4%) με MSI-High ανιχνεύθηκαν μοριακά ενώ 21 ασθενείς (8,7%) ανιχνεύθηκαν ανοσοϊστοχημικά, ποσοστά συγκρίσιμα σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. Με βάση το συντελεστή συμφωνίας των δύο μεθόδων αναδείχθηκε ουσιαστική συμφωνία (Kappa=0.658 with p<0.000).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Παρά το γεγονός της ουσιαστικής συμφωνίας μεταξύ των δύο μεθόδων θεωρούμε ότι για την ασφαλή διερεύνηση των ασθενών είναι απαραίτητες και οι δύο μέθοδοι.

ΑΑ64

Συγγραφέας