Αξιολόγηση της καρδιακής ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της προεγχειρητικής χημειοθεραπείας επιρουμπικίνη/κυκλοφωσφαμίδη ακολουθούμενους από δοσεταξέλη σε συνδυασμό με διπλή anti-HER2 θεραπεία, σε γυναίκες με πρώιμο HER2-θετικό καρκίνο μαστού

Εισαγωγή

Η διπλή anti-HER2 στόχευση (trastuzumab+pertuzumab) έχει γίνει το standard-of-care στην προεγχειρητική αντιμετώπιση ασθενών με HER2-θετικό καρκίνο του μαστού. Δεδομένης της δυνητικής καρδιοτοξικότητας τόσο της χημειοθεραπείας που χρησιμοποιείται (ανθρακυκλίνες) όσο και των anti-HER2 μονοκλωνικών αντισωμάτων, βασικός προβληματισμός είναι η καρδιακή ασφάλεια του θεραπευτικού αυτού συνδυασμού.

Μεθοδολογία

Έγινε μια αναδρομική καταγραφή από τη βάση δεδομένων της Oncomedicare, ασθενών με HER2-θετικό πρώιμο καρκίνο του μαστού που έλαβαν προεγχειρητική χημειοθεραπεία με 4 κύκλους επιρουμπικίνης/κυκλοφωσφαμίδης (90/600 mg/m2) και 4 κύκλους δοσεταξέλης (90 mg/m2) μαζί με trastuzumab και pertuzumab στο χρονικό διάστημα 2014-2020. Οι ασθενείς μετά τη χειρουργική επέμβαση έλαβαν συμπληρωματική anti-HER2 θεραπεία για ένα έτος βάσει ενδείξεων. Μετά την έγκριση της χρήσης TDM-1, οι ασθενείς με υπολειπόμενη νόσο έλαβαν TDM-1 σαν επικουρική αντι-HER2 θεραπεία. Ο έλεγχος της καρδιακής λειτουργίας έγινε με υπερηχογράφημα καρδιάς και μέτρηση του κλάσματος εξώθησης της αριστερής κοιλίας (LVEF). Καταγράφηκαν επίσης οι παθολογοανατομικές ανταποκρίσεις μετά την προεγχειρητική θεραπεία.

Αποτελέσματα

Στην ανάλυση συμπεριελήφθησαν συνολικά 55 ασθενείς με μέση ηλικία τα 50 έτη και έναν μέσο χρόνο παρακολούθησης τα 2.61 έτη μετά το τέλος της θεραπείας. Έγιναν συνολικά 283 υπερηχοκαρδιογραφήματα. Οι τιμές LVEF εμφάνισαν μια σταθερή πτώση κατά τη διάρκεια της θεραπείας, που δεν ήταν αρκετά σοβαρή ώστε να χρειαστεί διακοπή της θεραπείας, και οι τιμές προοδευτικά αποκαταστάθηκαν με το τέλος της θεραπείας. Δεν παρατηρήθηκε καμία περίπτωση συμπτωματικής καρδιακής ανεπάρκειας, και καταγράφηκε μόνο μία περίπτωση ασυμπτωματικής πτώσης του κλάσματος εξώθησης >10%. Πλήρης παθολογανατομική ύφεση της νόσου καταγράφηκε στο 64.8% των ασθενών, με μεγαλύτερα ποσοστά στις ER-αρνητικές ασθενείς (90%) και λιγότερα στις ER-θετικές ασθενείς (50%), μια διαφορά η οποία εμφάνισε στατιστική σημαντικότητα (p=0.003) και συμβαδίζει με τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας.

Συμπεράσματα

Η μελέτη αυτή αποτυπώνει την μακροπρόθεσμη καρδιακή ασφάλεια του θεραπευτικού αυτού συνδυασμού στην κλινική πράξη, τεκμηριώνοντας τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και την ασφάλειά του στις ασθενείς με πρώιμο HER2-θετικό καρκίνο του μαστού.