ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΓΚΟΛΟΓΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΦΎΛΟ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ.

Εισαγωγή: Η σημασία του φύλου ως ρυθμιστή της βιολογίας των ασθενειών και της αποτελεσματικότητας των θεραπειών είναι γνωστή σε ορισμένους κλάδους της ιατρικής, αλλά παραμένει ένα ανεπαρκώς μελετημένο ζήτημα στην ογκολογία.

Σκοπός: Η ΟΝΕΟ, θέλοντας να καταγράψει εάν το φύλο του ασθενούς αποτελεί παράγοντα διαφοροποίησης της θεραπευτικής προσέγγισης των Ογκολόγων – Παθολόγων δημιούργησε ένα ερωτηματολόγιο.

Μέθοδοι: Το ερωτηματολόγιο διανεμήθηκε στα μέλη της ΕΟΠΕ και της ΟΝΕΟ μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας και αποτελείται από 22 ερωτήσεις, οι οποίες αφορούν στα δημογραφικά χαρακτηριστικά των ιατρών και στις πρακτικές τους σχετικά με τη διαχείριση των ασθενών τους ανάλογα με το φύλο. Η στατιστική ανάλυση έγινε με τη χρήση Chi-Squaretest και Fischer’s exact test, μέσω της γλώσσας προγραμματισμού R.

Αποτελέσματα: To ερωτηματολόγιο απαντήθηκε από 105 ιατρούς, 79% εκ των οποίων ήταν ειδικευμένοι και 56% άνδρες. Οι περισσότεροι ογκολόγοι σε μια τυπική εβδομάδα βλέπουν ισάριθμους γυναίκες και άνδρες ασθενείς (67.9%), δε λαμβάνουν το φύλο ως παράγοντα διαφοροποίησης της θεραπευτικής τους προσέγγισης (73%), αφιερώνουν τον ίδιο χρόνο σε κάθε ασθενή στην πρώτη (83.8%) και σε μια τυπική επίσκεψη για θεραπεία (82.8%), δεν τροποποιούν τη φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με το φύλο (84%) και θεωρούν ότι η εκδήλωση παρενεργειών είναι ανεξάρτητη του φύλου (67%). Ωστόσο, οι μεγαλύτερης ηλικίας ιατροί θεωρούν ότι οι παρενέργειες είναι πιο συχνές στις γυναίκες (P=0.05). Το 58% θεωρεί τις γυναίκες ασθενείς περισσότερο αγχώδεις, ενώ το 50% χορηγεί συχνότερα αγχολυτικά σε αυτές. Οι ογκολόγοι <45 ετών συζητούν συχνότερα με τις γυναίκες θέματα γονιμότητας και αναπαραγωγής (P=0.01). Τέλος, η συμμόρφωση στις ιατρικές οδηγίες (52%) και η συνέπεια στα ραντεβού παρακολούθησης (59%) είναι ανεξάρτητες του φύλου.

Συμπεράσματα: Το φύλο ως παράγοντας διαφοροποίησης της θεραπευτικής προσέγγισης ενός ογκολογικού ασθενούς αποτελεί ένα νέο πεδίο μελέτης, προάγοντας την προσωποποιημένη ιατρική και αναδεικνύοντας τις ιδιαιτερότητες που ανακύπτουν από την διαφορετική βιολογία και ψυχολογία που συνοδεύει κάθε ασθενή.