ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΚΒΑΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΜΗ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ PD-1/PD-L1 ΜΕ ΒΑΣΗ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ

Εισαγωγή: Καταγράψαμε προοπτικά κλινικές και εργαστηριακές μεταβλητές ασθενών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα (ΜΜΚΠ), που έλαβαν αγωγή δεύτερης γραμμής με αναστολείς PD-1/PDL-1 με σκοπό την αναζήτηση παραμέτρων που επηρεάζουν την κλινική τους έκβαση.

Mέθοδοι: Καταγράφηκαν προοπτικά οι παράμετροι: ηλικία, δείκτης γενικής κατάστασης, κάπνισμα, δείκτης μάζας σώματος, ιστολογία νεοπλάσματος, όργανα προσβεβλημένα με μεταστάσεις, λήψη αναστολέων αντλίας πρωτονίων, λήψη στεροειδών (δοσολογία > 10 mg ισοδύναμου πρεδνιζολόνης για > 10 ημέρες), λήψη αντιβιοτικών και διάρκεια αυτής. Επιπλέον καταγράφηκαν ο λόγος ουδετερόφιλων/λεμφοκυττάρων, τα επίπεδα γαλακτικής αφυδρογονάσης και οι τιμές αλβουμίνης κατά την εκκίνηση της θεραπείας. Η παρατεταμένη χορήγηση αντιβιοτικών ορίστηκε ως η λήψη αντιβιοτικών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο ή ίσο των 14 ημερών εντός του πρώτου τριμήνου λήψης ανοσοθεραπείας. Οι μεταλλάξεις ή οι αναμεταθέσεις στα γονίδια EGFR και ALK αντίστοιχα αποτέλεσαν κριτήρια αποκλεισμού από τη μελέτη. Επιπλέον τα δεδομένα εισήχθησαν στο JADBio, μία πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης, με σκοπό τη δημιουργία ενός προβλεπτικού αλγορίθμου.

Αποτελέσματα: Αναλύθηκαν οι παράμετροι 66 ασθενών. 15.2% αυτών εμφάνισε ανταπόκριση (PR) στη θεραπεία, 34.8% σταθεροποίηση νόσου (SD) και 50% πρόοδο νόσου (PD). Η διάμεση ολική επιβίωση (OS) των ασθενών ήταν 6.77 μήνες. Η χορήγηση αντιβιοτικών δεν επηρέασε το OS [HR=1.35 (CI: 0.761-2.406, p=0.304)], όμως η παρατεταμένη χορήγηση αντιβιοτικών [HR=2.95 (CI: 1.62-5.36, p=0.0001)] και οι οστικές μεταστάσεις [HR=1.89 (CI: 1.02-3.51, p=0.049)] υπήρξαν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες για μειωμένη επιβίωση. Η παρατεταμένη χορήγηση αντιβιοτικών, η παρουσία οστικών και ηπατικών μεταστάσεων και το BMI < 25 kg/m² ανεδείχθησαν ως οι σημαντικότερες μεταβλητές που συσχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα προόδου νόσου ως απάντηση στην ανοσοθεραπεία. Ο αλγόριθμος που προέκυψε είχε τη δυνατότητα να προβλέψει την πιθανότητα επίτευξης σταθεροποίησης νόσου (PR or SD) σε έναν ασθενή στο επίπεδο του 81% (AUC=0.806 [95% CI:0.714-0.889]).

Συμπεράσματα: Βάσει των ανωτέρω αποτελεσμάτων η παρατεταμένη χορήγηση αντιβιοτικών και η παρουσία οστικών μεταστάσεων αποτελούν αρνητικούς παράγοντες στην έκβαση των ασθενών που λαμβάνουν ανοσοθεραπεία.