ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΣΕ ΛΗΠΤΕΣ ΝΕΦΡΙΚΟΥ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΟΣ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ

Βαλλιάνου Κ¹, Δαρεμά Μ.¹, Καλογερόπουλος Π.¹, Μαντιός Ε.¹, Μελεξοπούλου Χ.¹, Παρασκευά Π.², Μπόκος Ι.², Μαρινάκη Σ¹, Μπολέτης Ι.Ν.¹

1. Kλινική Νεφρολογίας και Μεταμόσχευσης Νεφρού, ΓΝΑ Λαϊκό, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Αθήνα

2. Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, ΓΝΑ Λαϊκό, Αθήνα

Εισαγωγή: Οι κακοήθειες αποτελούν ένα κύριο αίτιο θνησιμότητας στους μεταμοσχευμένους ασθενείς, με διαρκώς αυξανόμενη επίπτωση παγκοσμίως. Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μία από τις συχνότερες εντοπίσεις.

Σκοπός: η επίπτωση de novo κακοηθειών πνεύμονα, η αντιμετώπιση και η έκβαση στους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος.

Μέθοδοι: Μελετήθηκε αναδρομικά η ανάπτυξη de novo κακοηθειών πνεύμονα στους ασθενείς που μεταμοσχεύθηκαν από ζώντα και αποβιώσαντα δότη στο Κέντρο μας, από τον 1/1985 έως τον 12/2020.

Σε σύνολο 2509 ληπτών, 221 ασθενείς διαγνώσθηκαν με κακοήθεια μετά τη μεταμόσχευση. Οι 33 (15%) από αυτούς νόσησαν από καρκίνο πνεύμονα. Οι 26 (79%) ήταν άνδρες, 17 (52%) ήταν καπνιστές, η διάμεση ηλικία κατά τη μεταμόσχευση 55 (IQR 48-61) έτη και η διάγνωση έγινε σε διάμεσο χρόνο από τη μεταμόσχευση 86 (IQR 44-109) μήνες. Η ανοσοκαταστολή τροποποιήθηκε ανάλογα με το στάδιο της νόσου, τη θεραπεία και τον ανοσολογικό κίνδυνο. Διατηρήθηκε η αρχική ανοσοκαταστολή σε 12 (36%) ασθενείς που διαγνώσθηκαν με τελικό στάδιο κακοήθειας.

Αποτελέσματα: Ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν η συχνότερη κακοήθεια στους μεταμοσχευμένους νεφρού. Ο δείκτης επίπτωσης στα 5, 10, 20 έτη ήταν 0.6%, 1% και 1.3% αντίστοιχα. Οι 15 (45%) ασθενείς διαγνώσθηκαν με αδενοκαρκίνωμα, 10 (30%) με πλακώδες, 3 (10%) με καρκίνωμα χαμηλής διαφοροποίησης και με 5 (15%) με μικροκυτταρικό.

Από τους 26 (79%) που έλαβαν θεραπεία, 8 (24%) χειρουργήθηκαν, 20 (61%) έλαβαν χημειοθεραπεία και 6 (18%) ακτινοθεραπεία. ‘Ολοι απεβίωσαν, σε διάμεσο χρόνο από τη διάγνωση 4 (ΙQR 1-9) μήνες, από αίτια σχετιζόμενα με την κακοήθεια, οι 7 (21%) λόγω λοίμωξης σχετιζόμενη με τη θεραπεία του καρκίνου. Η ετήσια επιβίωση μετά τη διάγνωση ήταν 15%. Ένας ασθενής εμφάνισε επεισόδιο απόρριψης μετά τη διάγνωση της κακοήθειας και εντάχθηκε σε εξωνεφρική κάθαρση 23 μήνες από τη διάγνωση.

Συμπεράσματα: Οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου πνεύμονα, με δυσμενέστερη έκβαση συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό.