ΠΝΕΥΜΟΝΕΚΤΟΜΗ: ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕ ΜΜΚΠ?

ΣΤΟΧΟΣ: Παρά τη συνεχή μείωση των εκτελούμενων πνευμονεκτομών τα τελευταία χρόνια, αφενός, με τον υψηλότερο αριθμό ανιχνευομένων περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα πρώιμου σταδίου με την αξονική τομογραφία και, αφετέρου, με την αύξηση του αριθμού των επεμβάσεων διάσωσης πνευμονικού παρεγχύματος, η πνευμονεκτομή εξακολουθεί να είναι αναγκαία σε ΜΜΚΠ λόγω της τοπικής εξέλιξης της νόσου σε ποσοστό 15-20%. Η μελέτη μας περιλαμβάνει ασθενείς των 4 τελευταίων ετών, που υποβλήθηκαν σε πνευμονεκτομή σε πολύ επιλεγμένες περιπτώσεις με χαμηλή νοσηρότητα και θνητότητα.

ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ: Σε σύνολο περίπου 1150 θωρακoχειρουργικών επεμβάσεων κατά τα τελευταία 4 χρόνια, 41 ασθενείς (3,5%) υποβλήθηκαν σε πνευμονεκτομές για τοπικά προχωρημένη νόσο. Επρόκειτο για 36 άνδρες και 5 γυναίκες ηλικίας 56 έως 78 ετών. Η διαγνωστική διαδικασία περιλάμβανε αξονική τομογραφία, PET / CT) και βρογχοσκόπηση. Πραγματοποιήθηκε ενδελεχής έλεγχος της καρδιαγγειακής και αναπνευστικής κατάστασης των ασθενών συμπεριλαμβανομένων του υπερηχοκαρδιογραφήματος, FEV1, DLCO και σπινθηρογραφήματος αερισμού/αιμάτωσης. Τα στάδια του ΜΜΚΠ ήταν IIB και IIIA. Δέκα ασθενείς είχαν λάβει προεγχειρητικά χημειοθεραπεία, ενώ σε 3 περιπτώσεις, η διαδικασία θεωρήθηκε θεραπεία διάσωσης, καθώς ήταν οξυγονοεξαρτώμενοι με ποσόστωση 0-3% στον πάσχοντα πνεύμονα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Υπό γενική αναισθησία με σωλήνα διπλού αυλού, 32 από αυτούς υποβλήθηκαν σε εξωπερικαρδιακή πνευμονεκτομή, ενώ οι υπόλοιποι σε ενδοπερικαρδιακή δια πλαγίας θωρακοτομής. Η περιεγχειρητική θνητότητα ανήλθε σε 2,4% λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου. Η εντατική αναπνευστική φυσικοθεραπεία μείωσε την περιεγχειρητική νοσηρότητα με μεγαλύτερη όμως μετεγχειρητική νοσηλεία (7-14 ημέρες). Σε follow up ενός έτους, δεν αναφέρθηκε καμία περίπτωση βρογχοπλευρικού συριγγίου. Η ιστολογική εξέταση ανέδειξε πλακώδες καρκίνωμα στην πλειοψηφία των ασθενών μας (53.3%). Ολοι οι ασθενείς, εκτός από έναν, υποβλήθηκαν μετεγχειρητικά σε χημειο- ή χημειο-ακτινοθεραπεία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Παρά το μεγαλύτερο περιεγχειρητικό τραύμα, η προσεκτική προεγχειρητική εκτίμηση, η εξατομίκευση στο ογκολογικό συμβούλιο, η χειρουργική τεχνική και η μετεγχειρητική φροντίδα επιτυγχάνουν ευνοϊκά αποτελέσματα στις περιπτώσεις πνευμονεκτομών με συχνά ακόμη καλύτερη ποιότητα ζωής για τον ασθενή.