ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΣΟΪΣΤΟΧΗΜΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΪΝΗΣ hTERT ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΗ ΙΔΙΟΠΑΘΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΙΝΩΣΗ

Εισαγωγή: Η IPF αποτελεί παράγοντα κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα, ωστόσο οι παθογενετικοί μηχανισμοί που ενέχονται παραμένουν αδιερεύνητοι. Η ενεργοποίηση ενός μηχανισμού διατήρησης των τελομερών είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό (“hallmark”) του καρκινικού κυττάρου, είτε μέσω της ενεργοποίησης του ενζύμου της τελομεράσης, είτε μέσω εναλλακτικών μηχανισμών επιμήκυνσης των τελομερών. Η IPF συσχετίζεται με μεταλλάξεις στα γονίδια της τελομεράσης και παθολογική τελομερική βιολογία.

Σκοπός: Τέθηκε η υπόθεση ότι ο μηχανισμός διατήρησης των τελομερών ενδέχεται να διαφέρει μεταξύ καρκίνου πνεύμονα με ή χωρίς πνευμονική ίνωση.

Μεθοδοι: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε ιστολογικά υλικά από πνευμονικούς ιστούς με καρκίνο πνεύμονα από 36 ασθενείς (18 ασθενείς με καρκίνο πνεύμονα και πνευμονική ίνωση/Ομάδα IPF-LC και 18 ασθενείς της ομάδας ελέγχου με καρκίνο πνεύμονα χωρίς ίνωση/Ομάδα LC). Εξετάστηκε η ανοσοϊστοχημική έκφραση της πρωτεΐνης hTERT, του βασικού ρυθμιστή της ενεργότητας του συμπλέγματος της τελομεράσης, στις δύο ομάδες. Αξιολογήθηκε με μικροσκόπηση το ποσοστό των θετικών καρκινικών κυττάρων και η ένταση της χρώσης στον πυρήνα και στο κυτταρόπλασμα. Έγινε επιπρόσθετη αξιολόγηση της έντασης της χρώσης με το λογισμικό επεξεργασίας εικόνας ImageJ.

Αποτελέσματα: Η ανοσοϊστοχημική έκφραση της hTERT ήταν θετική σε όλα τα υλικά του δείγματος και το ποσοστό των θετικών κυττάρων δε διέφερε σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων (p=0.521). Η διάμεση ποσοτικοποιημένη τιμή της έντασης της χρώσης στον πυρήνα ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα IPF-LC vs LC (p=0.016), ενώ στο κυτταρόπλασμα δεν είχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων. Επιπλέον, η ένταση της χρώσης στον πυρήνα ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με SCLC vs NSCLC (p=0.009).

Συμπέρασμα: H πρωτεϊνη hTERT παρουσιάζει υψηλή έκφραση σε ιστολογικά υλικά καρκίνου πνεύμονα με ή χωρίς υποκείμενη πνευμονική ίνωση. Η ένταση της χρώσης είναι υψηλότερη στον πυρήνα σε ασθενείς με καρκίνο πνέυμονα και συνυπάρχουσα πνευμονική ίνωση, καθώς και σε SCLC συγκριτικά με NSCLC, εύρημα το οποίο υποδεικνύει τη διαφοροποίηση των παθογενετικών μηχανισμών και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.