ΧΟΝΔΡΟΣΑΡΚΩΜΑ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ: ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Εισαγωγή: Οι πρωτοπαθείς όγκοι του θωρακικού τοιχώματος αποτελούν μια ετερογενή ομάδα σπάνιων νεοπλασματικών παθήσεων προερχόμενες από τις ιστολογικές δομές που το απαρτίζουν. Επιδημιολογικά, οι όγκοι αυτοί αντιστοιχούν στο 5% των όγκων του θώρακα και παρουσιάζουν κατά το ήμισυ τους κακόηθες δυναμικό. Τα χονδροσαρκώματα αποτελούν μεσεγχυματικούς όγκους χονδροβλαστικής προέλευσης και αφορούν κυρίως ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Η ιστολογική ταξινόμηση του όγκου βάση των ιδιαίτερων μορφολογικών και κυτταρικών χαρακτηριστικών του αποτελεί σημαντική παράμετρο στο σχηματισμό του θεραπευτικού πλάνου.

Μεθόδοι: Άρρην, ηλικίας 63 ετών με ευμέγεθες εξωφυτικό μόρφωμα στο ΑΡ θωρακοκοιλιακό τοίχωμα, γνωστό από 10 ετίας, το οποίο βρισκόταν υπό ακτινολογική παρακολούθηση χαρακτηριζόμενο απεικονιστικά ως «εγχόνδρωμα». Αναφέρεται προοδευτική αύξηση του μεγέθους του. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε en bloc χειρουργική εκτομή του όγκου, ο οποίος στάλθηκε για ιστοπαθολογική εξέταση.

Σκοπός: Η παρουσίαση ενός ενδιαφέροντος περιστατικού ασθενούς με χονδροσάρκωμα θωρακικού τοιχώματος και η συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας.

Αποτελέσματα: Το εγχειρητικό παρασκεύασμα αφορά εκτομή τριών πλευρών του αριστερού θωρακικού κλωβού, εκατέρωθεν των οποίων αναγνωρίστηκε ογκοειδές μόρφωμα σκληρής σύστασης, διαστάσεων 18x15x13 εκ. Ιστολογικά, πρόκειται για ένα μέτριας κυτταροβρίθειας χονδροβλαστικό νεόπλασμα, μέτριας πυρηνικής ατυπίας, το υπόστρωμα του οποίου παρουσιάζει εστιακά έντονη μυξοειδή εκφύλιση. Το εν λόγω νεόπλασμα επεκτεινόταν διηθητικά στον πέριξ λιπώδη ιστό και περιχείριζε τις συνεξαιρεθείσες πλευρές. Βάσει των ιστολογικών ευρημάτων, ο όγκος χαρακτηρίστηκε ως χονδροσάρκωμα του θωρακοκοιλιακού τοιχώματος, βαθμού κακοηθείας (grade) 2 κατά την ταξινόμηση Evans - WHO 2019. Λόγω πλήρους εκτομής συστήθηκε η στενή παρακολούθηση του ασθενούς χωρίς περαιτέρω παρεμβάσεις.

Συμπεράσματα: Η σπανιότητα και η ετερογένεια των όγκων του θωρακικού τοιχώματος είναι αντίστοιχη του μεγάλου αριθμού ιστολογικών δομών που το απαρτίζουν. Ο χειρισμός των ασθενών αυτών από εξειδικευμένες διεπιστημονικές ομάδες σε ιστολογικό, χειρουργικό, ογκολογικό και ακτινοθεραπευτικό επίεδο, αποτελεί τη βασικότερη παράμετρο που καθορίζει το βαθμό επιτυχίας των θεραπευτικών παρεμβάσεων.