Η απόφαση να διατηρηθούν ή όχι, ελεύθερα οστικά
τεμάχια σε ανοικτά κατάγματα μακρών οστών,
αποτελεί πάντα μια δύσκολη απόφαση για τον
χειρουργό τραύματος.Παρουσιάζουμε περίπτωση
ασθενούς και αναφέρουμε την προσέγγισή μας, την
αντιμετώπισή του και τα αποτελέσματά μας.
Ασθενής προσεκομίσθη στο Νοσοκομείο μας μετά από
υψηλής ενέργειας τροχαίο ατύχημα, ως συνοδηγός
δικύκλου, έχοντας υποστεί ανοικτό κάταγμα κνήμης,
Gustilo IIIa. Μαζί μεταφέρθηκε και ένα ελεύθερο
οστικό τεμάχιο κνήμης που συνελέγη κατά το
ατύχημα, από τους διασώστες, μήκους 10 cm. Το
οστικό τεμάχιο τοποθετήθηκε σε διάλυμα
φυσιολογικού ορού κατά την είσοδο του ασθενούς στο
τμήμα επειγόντων. Η ασθενής αντιμετωπίσθηκε με
εξωτερική οστεοσύνθεση (τύπου delta frame), ενώ το
ελεύθερο οστικό τεμάχιο αφού υπεβλήθη σε μηχανικό
και χημικό καθαρισμό, τοποθετήθηκε στην ανατομική
του θέση. Έγινε άμεση σύγκλειση του τραύματος μετά
από νεαροποίηση. Μία εβδομάδα μετεγχειρητικά μία
επιπλέον καρφίδα τοποθετήθηκε στην εξωτερική
οστεοσύνθεση για επιπλέον σταθερότητα. Τρεις
εβδομάδες μετά η εξωτερική οστεοσύνθεση
αφαιρέθηκε και ενδομυελική ήλωση της κνήμης
πραγματοποιήθηκε. Η ασθενής ακολούθησε ομαλή
μετεγχειρητική πορεία και παρακολουθήθηκε στα
εξωτερικά ιατρεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Έξι μήνες μετεγχειρητικά το ελεύθερο τεμάχιο της
κνήμης ενσωματώθηκε με δημιουργία πώρου που
διερευνήθηκε με αξονική τομογραφία. Πρέπει να
γίνεται μεγάλη προσπάθεια διατήρησης των μεγάλων
ελεύθερων οστικών τεμαχίων, που παίζουν σημαντικό
ρόλο στη σταθερότητα του οστού. Η επιλογή μεταξύ
πιθανής λοίμωξης , εάν διατηρηθούν και η κάλυψη
μεγάλου οστικού κενού με μεθόδους οστεογένεσης
εάν όχι, πρέπει να προβληματίζει τον χειρουργό και η
απόφασή του να εξατομικεύεται. Η απόφασή μας να
διατηρηθεί το οστικό τεμάχιο δικαιώθηκε καθώς το
ελεύθερο οστικό τεμάχιο πωρώθηκε 6 μήνες
μετεγχειρητικά.

Abstract ID
AA082
Presenting Author
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Συγγραφέας