Μετεγχειρητικές επιπλοκές μετά τη χρήση αιμοστατικών παραγόντων (Surgicel®). Παρουσίαση περιστατικού.

Είναι κοινή πρακτική σε πληθώρα χειρουργικών επεμβάσεων, η χρήση αιμοστατικών παραγόντων σε μορφή γάζας, όπως το Surgicel®, για την άμεση αιμόσταση του χειρουργικού πεδίου. Συχνά, οι παράγοντες αυτοί, παραμένουν στο εν λόγω πεδίο και μετά το πέρας της χειρουργικής επέμβασης, καθώς απορροφόνται από τον οργανισμό εντός 1-2 εβδομάδων. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτές οι γάζες δεν καταφέρουν να απορροφηθούν και μιμούνται καταστάσεις που μπορούν να περιπλέξουν τις προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις; Σας παρουσιάζουμε ένα τέτοιο περιστατικό της κλινικής μας. Κορίτσι, 13 ετών με νόσο πολλαπλών εξοστώσεων χειρουργήθηκε για την αφαίρεση εξόστωσης έξω επιφάνειας άπω μηριαίου δεξιά. Διεγχειρητικά χρησιμοποιήθηκε Surgicel για αιμόσταση μετά την επιτυχή εξαίρεση, το οποίο παρέμεινε στο πεδίο. Έλαβε εξιτήριο 3 ημέρες αργότερα με άριστο τραύμα και αντιβιοτική αγωγή από του στόματος. Ένα μήνα αργότερα προέρχεται στο νοσοκομείο της περιοχής της, αιτιώμενη άλγος στην έξω επιφάνεια του μηρού, αδυναμία πλήρους έκτασης του γόνατος. Οι διενεργηθείσες ακτινογραφίες ήταν αρνητικές για οστική παθολογία. Παραπέμφθηκε στο νοσοκομείο μας, όπου διενεργήθηκαν U/S και MRI της περιοχής, τα οποία ανέδειξαν χωροκατακτητική βλάβη στη χειρουργηθείσα περιοχή, πιθανότατα εν είδη αιματώματος. Παρά την συντηρητική αγωγή, δεν παρατηρήθηκε ύφεση των συμπτωμάτων. Διενεργήθηκε χειρουργικός καθαρισμός, στα πλαίσια του οποίου αποκαλύφθηκε ότι το Surgicel® δεν είχε απορροφηθεί και αφαιρέθηκε. Έλαβε εξιτήριο 4 ημέρες αργότερα, χωρίς συμπτώματα φλεγμονής ή περαιτέρω αντίδρασης από το χειρουργικό τραύμα. Έκτοτε η ασθενής είναι ασυμπτωματική. Διενεργώντας ενδελεχή βιβλιογραφική ανασκόπηση, το Surgicel® έχει ενοχοποιηθεί πολλάκις για μίμηση αιματώματος, όγκων μαλακών μορίων και άλλων καταστάσεων που περιπλέκουν την κατάσταση του ασθενή, και συχνά τον υποβάλλουν σε αχρείαστες επιπλέον επεμβάσεις που επιβαρύνουν τόσο τον ίδιο, όσο και το σύστημα υγείας. Προτείνουμε την περιορισμένη χρήση του εν λόγω αιμοστατικού παράγοντα με άμεση αφαίρεσή του, πριν τη σύγκλειση του τραύματος, και όχι την παραμονή του στον οργανισμό, καθώς μπορούν να παρατηρηθούν επιπλοκές που θα οδηγήσουν σε νέα χειρουργική επέμβαση.