ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΗΣ ΗΛΩΣΗΣ ΕΓΓΥΣ ΜΗΡΙΑΙΟΥ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ PMMA: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Εισαγωγή

Η επίπτωση των περιτροχαντηρίων καταγμάτων του μηριαίου είναι υψηλή στον γηριατρικό πληθυσμό, τόσο στην χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό. Παρά τις βελτιώσεις στον σχεδιασμό των αντίστοιχων εμφυτευμάτων, η συχνότητα των μετεγχειρητικών επιπλοκών, όπως είναι η αποτυχία με μετανάστευση του διαυχενικού κοχλία άνωθεν της μηριαίας κεφαλής (cut-out) με απώλεια της ανατάξεως του κατάγματος, καταγράφεται έως και 20,5%.

Σκοπός

Το παρόν άρθρο παρουσιάζει την αντιμετώπιση ενός περιστατικού, όπου μετά απο την αρχική αποτυχία της ενδομυελικής ήλωσης για την αντιμετώπιση ενός διατροχαντηρίου κατάγματος του μηριαίου, ακολουθήθηκε η αναθέωρηση της ήλωσης με την χρήση τσιμέντου.

Υλικό και Μέθοδος

Ασθενής 74 ετών προσήλθε μετά από πτώση εξ' ιδίου ύψους με εικόνα διατροχαντηρίου κατάγματος μηριαίου. Υποβλήθηκε σε ενδομυελική ήλωση με χρήση διπλού διαυχενικού κοχλία εντός 48 ωρών. Κατά τον μετεγχειρητικό ακτινολογικό έλεγχο ρουτίνας που έγινε την 1η μετεγχειρητική μέρα παρατηρήθηκε απώλεια της ανατάξεως με κεφαλική μετατόπιση του διαυχενικού κοχλία (“cut-out”). Υποβλήθηκε σε αναθεώρηση της ενδομυελικής ήλωσης, όπου χρησιμοποιήθηκε ενδομυελικός ήλος με αντιστροφικό διαυχενικό κοχλία σε συνδυασμό με τσιμέντο PΜΜΑ, δεδομένης της ιδιαίτερα οστεοπορωτικής εικόνας του οστού.

Αποτελέσματα

Η ασθενής δεν αντιμετώπισε περαιτέρω μετεγχειρητικές επιπλοκές. Τόσο κατά το υπόλοιπο της νοσηλείας της, όσο και κατά το μετεγχειρητικό follow – up 2(4μηνες), η πορεία της ήταν ομαλή και επιτεύχθηκε διατήρηση της ανάταξης, πόρωση του κατάγματος και επιστροφή της ασθενούς στο πρότερο επίπεδο κινητοποίησης.

Συζήτηση

Ο συνδυασμός της κλασικής τεχνικής της ενδομυελικής ήλωσης με τσιμέντο μπορεί κατά την γνώμη μας να προσφέρει θετικά αποτελέσματα στην αναθεώρηση μετά από αποτυχία της πρωτογενούς ήλωσης, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ηλικιωμένων ασθενών με χαμηλή οστική πυκνότητα. Από την άλλη πλευρά, σπάνια επιλέγεται από τους χειρουργούς, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Χρειάζεται να διερευνηθεί περαιτέρω από εμβιομηχανικής, όπως και κλινικής πλευράς, ώστε να επιβεβαιωθούν οι δυνατότητες αξιοποίησης αυτής της τεχνικής.