Εισαγωγή

Ο όρος «κοκκυδυνία» χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Simpson και αργότερα από τον Foye για να περιγράψει ένα δυσάρεστο αλγεινό αίσθημα εντοπισμένο στο κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης ή στην κατώτερη μοίρα της οσφύος. Αποδόθηκε σε τραυματισμό της περιοχής, παρατεταμένη καθιστική θέση και αποδόθηκε σε μηχανική πίεση των γύρω ιστών / μυών της περιοχής. Οι συγκεκριμένοι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί  που σχετίζονται με την κοκκυγοδυνία είναι ακόμα ασαφείς.

Παρουσιάζουμε περίπτωση κοκκυγοδυνίας και αισθήματος αιμωδιών στην περιοχή του περινέου σε υγιή άνδρα χωρίς προηγούμενο ιστορικό κάκωσης, του οποίου τα συμπτώματα φαίνεται να σχετίζονται με δισκοπάθεια κόκκυγος.

Παρουσίαση περίπτωσης

Άνδρας 64 ετών εργάτης, χωρίς ιστορικό τραύματος, εξετάστηκε τον Αύγουστο του 2020 με άλγος στην περιοχή του κόκκυγος και αίσθημα αιμωδιών στην περιοχή του περινέου. Η συμπτωματολογία ξεκινάει από διμήνου ενώ δεν παρουσίαζε  νευρολογικό έλλειμμα από τα κάτω άκρα, ούτε ανέφερε δυσχέρεια στον έλεγχο των σφιγκτήρων. Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) ήταν 23 kg/m2 (ύψος 178 εκατοστά, βάρος 73 κιλά). Το υπερκείμενο δέρμα ήταν φυσιολογικό, ωστόσο υπήρχε ήπια ευαισθησία που εντοπίζεται στην περιοχή της ιεροκοκκυγικής άρθρωσης. Το εύρος κίνησης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ήταν φυσιολογικό, με ήπιο πόνο, ιδιαίτερα στην τελική θέση κάμψης και έκτασης. Ο απλός απεικονιστικός έλεγχος της περιοχής ανέδειξε εκφυλιστικές αλλοιώσεις στο επίπεδο Ο5-Ι1, χωρίς ωστόσο σημαντικές αλλοιώσεις στον κόκκυγα. Η μαγνητική τομογραφία ανέδειξε ύπαρξη κήλης στους κοκκυγικούς σπονδύλους.

Αποφασίστηκε συντηρητική αντιμετώπιση με χορήγηση μη-στεροειδούς αντιφλεγμονώδους (10 ημέρες), ειδικό κάθισμα αποφόρτισης της περιοχής και φυσικοθεραπεία (αναλγησία, ασκήσεις πυελικού εδάφους, ενδυνάμωση κορμού, εκπαίδευση σωστής θέσης σώματος) για διάστημα 2 μηνών. Μετά το πέρας της φυσικοθεραπείας ο ασθενής ήταν σε καλή κατάσταση χωρίς υποτροπή των συμπτωμάτων του.

Συζήτηση

Ως πιθανά αίτια κοκκυγοδυνίας είναι τραυματισμοί της περιοχής, υψηλός ΔΜΣ, ανατομική παραλλαγή του ιερού οστού, λοίμωξη, μετατραυματική αρθρίτιδα, υπερκινητικότητα στην ιεροκοκκυγική άρθρωση, κακοήθεια. Σχετίζεται με τη μακροχρόνια καθιστή θέση και μπορεί να επιδεινώνεται κατά την αφόδευση ή την παρατεταμένη ορθοστασία. Μπορεί να αποτελεί αντανάκλαση από την οσφύ, αλλά συχνά η αιτιολογία είναι ιδιοπαθής. Ενώ  υπάρχουν πολλές αιτίες πόνου στην περιοχή του κόκκυγα, η δισκοκήλη αποτελεί σπάνια οντότητα.

Η εφαρμογή συντηρητικής θεραπείας (ανάπαυση, αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους και χρησιμοποιώντας μαξιλάρια καθίσματος στην καθιστή θέση) είναι συνήθως αποτελεσματική και έχουν δείξει αρκετές μελέτες ότι μπορεί να παρέχει ένα επιτυχές αποτέλεσμα σε ποσοστό περίπου 90% των ασθενών, κάτι που επιτεύχθηκε και στη δική μας περίπτωση.

Συμπέρασμα

Οι ασθενείς που πάσχουν από κοκκυγοδυνία απαιτούν ενδελεχή κλινική και απεικονιστική αξιολόγηση. Μιας και μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν πρότυπες κατευθυντήριες οδηγίες αντιμετώπισης, η διαχείριση αυτής της κατάστασης παραμένει πρόκληση. Φαίνεται ότι η κατάλληλη συντηρητική αντιμετώπιση μπορεί να αποτελεί την πρώτη αλλά και την οριστική μέθοδο θεραπείας σε αυτές τις περιπτώσεις.

Abstract ID
AA065
Presenting Author
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΑΛΑΝΑΚΟΣ

Συγγραφέας