ΑΕΡΟΓΟΝΟΣ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ

Εισαγωγή: Η αερογόνος γάγγραινα αποτελεί λοίμωξη των μαλακών μορίων η οποία προκαλείται από βακτήρια της ομάδας Clostridium perfringens . Περίπου 1,000 κλινικές περιπτώσεις αερογόνου γάγγραινας σημειώνονται κάθε χρόνο στις Η.Π.Α.

Σκοπός: H παρουσίαση κλινικού περιστατικού Αερογόνου Γάγγραινας αριστερού άνω άκρου.

Μέθοδος και Υλικά: Άνδρας ασθενής 70 ετών, προσήλθε στο ΤΕΠ κατόπιν αυτόματου άλγους του αριστερού άνω άκρου. Σχετικά με τις συνοσηρότητες, ο ασθενής είχε ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη,ενώ δεν περιγράφηκε σημείο εισόδου ή λύσης του δέρματος. Το εύρος κίνησης της άρθρωσης του ώμου ήταν φυσιολογικό, ωστόσο ευαισθησία σημειώθηκε κατά την ψηλάφηση του δελτοειδούς. Περίπου μία ώρα μετά από την πρώτη εκτίμηση, εμφανίζεται κριγμός καθώς και δυσχρωματισμός και νεκρωτικές φυσαλίδες στον εγγύς βραχίονα. Ο ακτινολογικός έλεγχος αποκαλύπτει ελεύθερο αέρα εντός των μαλακών μορίων, καθώς και η αξονική τομογραφία. Άμεση ήταν η επέκταση του κριγμού και των νεκρωτικών φυσαλίδων στο άνω άκρο, με τον ασθενή πλέον να γίνεται σηπτικός και αιμοδυναμικά ασταθής. Από τον εργαστηριακό έλεγχο, σημειώνονται αυξημένοι δείκτες φλεγμονής, με αποτέλεσμα να τεθεί η διάγνωση της αερογόνου γάγγραινας του άνω άκρου και ο ασθενής υποβάλλεται άμεσα σε εσχαροτομές αριστερού άνω άκρου.

Αποτελέσματα: Οι εσχαροτομές πραγματοποιήθηκαν μέσω θωρακοδελτοειδούς και οπίσθιας προσπέλασης στο αριστερό βραχιόνιο με επέκταση στο αντιβράχιο,  ενώ ελήφθησαν και ιστικές καλλιέργειες και χειρουργικός καθαρισμός. Ο ασθενής παρέμεινε αιμοδυναμικά ασταθής και μεταφέρθηκε διασωληνωμένος στην ΜΕΘ, ενώ έγινε η έναρξη ενδοφλέβιων αντιβιωτικών. Την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα ο ασθενής υπεβλήθη ξανά σε εσχαροτομές του αριστερού άνω άκρου. Ωστόσο η κλινική εικόνα του ασθενούς επιδεινώθηκε και απεβίωσε. Το βακτήριο Clostridium Perfrigens απομονώθηκε από τις διεγχειρητικές καλλιέργειες.

Συμπέρασμα: Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι η αερογόνος γάγγραινα συνοδεύεται από 5–18% θνησιμότητα. Το κλειδί για την επιβίωση είναι η άμεση αναγνώριση και ο έγκαιρος χειρουργικός καθαρισμός καθώς και η ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιωτικών. Τέλος, είναι πολύ σημαντική η κλινική υποψία της συγκεκριμένης οντότητας στην περίπτωση βαρέος πάσχοντα ασθενούς για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπισή του.