ΚΑΤΑΓΜΑ-ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΥ ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ

Σκοπός: Η παρουσίαση πολυτραυματία 33 ετών από τροχαίο, με κάταγμα εξάρθρημα αστραγάλου το οποίο αντιμετωπίστηκε με εξωτερική οστεοσύνθεση delta-frame και ελάχιστη διαδερμική οστεοσύνθεση με Kirschner, μετά από ανοιχτή ανάταξη.

Υλικό & Μέθοδος: Ασθενής 33 ετών προσεκομίσθη στο τμήμα επειγόντων με πολλαπλά κατάγματα αριστερού άνω και κάτω άκρου. Η ακτινογραφία αποκάλυψε κάταγμα αστραγάλου τύπου IV κατά Hawkins. Η αντιμετώπιση του αστραγάλου έγινε άμεσα λόγω της σοβαρότητας της κάκωσης. Υπό ραχιαία αναισθησία, έγινε προσπάθεια κλειστής ανάταξης χωρίς εικόνα ανάταξης. Η ανάταξη έγινε ανοιχτά με πρόσθια-έσω προσπέλαση του αστραγάλου. Λόγω της παρεκτόπισης του κατάγματος, έγινε και οπίσθια έξω προσπέλαση για διευκόλυνση της ανάταξης. Η ανάταξη ήταν ασταθής, επομένως το κάταγμα του αυχένα σταθεροποιήθηκε με τρία Kirschner, ενώ το εξάρθρημα της αστραγαλοσκαφοειδούς άρθρωσης σταθεροποιήθηκε με ένα. Η ποδοκνημική άρθρωση σταθεροποιήθηκε με delta frame – τοποθετήθηκε Steinman δια της πτέρνας και δύο Schanz screws στην κνήμη. .

Αποτελέσματα: Μετεγχειρητικά, ο ασθενής αφού χειρουργήθηκε και για τα λοιπά κατάγματα διάφυσης μηριαίου με ήλωση και διάφυσης ωλένης με ΟRIF, κινητοποιούνταν χωρίς φόρτιση για 12 εβδομάδες. Το follow up ήταν τακτικό για pin site infection και έλεγχο των μαλακών μορίων λόγω της υψηλής βίας κάκωσης. Στις 8 εβδομάδες πραγματοποιήθηκε ακτινολογικός έλεγχος, στον οποίο εντοπιζόταν το Hawkins sign. Στον επανέλεγχο των 12 εβδομάδων το κάταγμα παρουσίαζε πώρωση χωρίς εικόνα οστεονέκρωσης του αστραγάλου. Τα Kirschner και η εξωτερική αφαιρέθηκαν και ο ασθενής ξεκίνησε κινησιοθεραπεία και φόρτισης του σκέλους.

Συμπεράσματα: Τα κατάγματα του αστραγάλου είναι κακώσεις υψηλής βίας που συνδυάζονται με πολλαπλά κατάγματα στο σύστοιχο κάτω άκρο. Χρήζουν άμεσης ανάταξης και σταθεροποίησης λόγω υψηλών ποσοστών οστεονέκρωσης (από 40 έως και 100% σε Hawkins III και IV). Για την διατήρηση της λειτουργικότητας της άρθρωσης και μείωση της πιθανότητας μετατραυματικής αρθρίτιδας, απαραίτητη είναι η επίτευξη ανατομικής ανάταξης, με σεβασμό στα μαλακά μόρια, καθώς λόγω οιδήματος μπορεί να προκύψουν νεκρώσεις.