ΝΟΣΟΣ DUPUYTREN–ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ–ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Eισαγωγή: Η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου Dupuytren πολλές φορές δεν αποφέρει τα επιθυμητα αποτελέσματα ή προκαλεί και επιπλοκές.

Σκοπός: Η παρουσίαση των μεσοπρόθεσμων αποτελεσμάτων της χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου Dupuytren.

Υλικό και Μέθοδος: Από το 2020 έως το 2022 20 ασθενείς (18 άντρες και 12 γυναίκες) με μέσο όρο ηλικίας 60 έτη υποβλήθηκαν σε χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου Dupuytren εκ των οποίων 2 αμφοτερόπλευρα. Από το ιστορικό σε 2 περιπτώσεις υπήρχε ιστορικό χρόνιου αλκοολισμού, σε 7 σακχαρώδης διαβήτης και στις υπόλοιπες χρόνιος τραυματισμός λόγω επαγγέλματος. Επιλέχθηκαν για χειρουργική αντιμετώπιση περιστατικά που ήταν σταδίου II (20 περιπτώσεις) έως σταδίου III (10 περιπτώσεις) κατά Tubiana & Michon. Η σύγκαμψη της εγγύς φαλαγγοφαλαγγικής άρθρωσης πάνω από 600 θεωρήθηκε αντένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση. 3 περιπτώσεις είχαν σύγκαμψη 300 – 600 . Η τεχνική που εφαρμόστηκε ήταν η υφολική εκτομή της παλαμιαίας απονεύρωσης μετά από τομή Ζ πλαστική.

Αποτελέσματα: Έγινε άμεση κινητοποίηση με πρώτο στόχο την κάμψη των δακτύλων και κατόπιν την έκτασή τους. Σε 1 περίπτωση υπήρξε βλάβη δακτυλικών νεύρων, σε 1 σύγκαμψη δακτύλων, σε 2 παρουσιάστηκε οίδημα της άκρας χειρός.Δεν έγινε καμία επανεπέμβαση.

Συμπεράσματα: Η νόσος Dupuytren είναι μία σοβαρή και αναπηρική πάθηση . Χρήζει καλής γνώσης της ανατομικής της άκρας χείρας και για αποφυγή τραυματισμών των νευραγγειακών δομών ενδείκνυται η χρήση μικροσκοπικής καθοδήγησης.