ΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΧΑΝΤΗΡΙΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:  Οι υπάρχουσες κατατάξεις διατροχαντηρίων καταγμάτων δεν καλύπτουν όλες τις πιθανές μορφολογίες ούτε και τους πιθανούς μηχανισμούς αποτυχίας. Θα επιχειρηθεί να οριστεί μια διακριτή κατηγορία καταγμάτων, τα «στροφικά ασταθή», να περιγραφούν τα ακτινολογικά τους χαρακτηριστικά και να προταθεί ο ενδεδειγμένος τρόπος θεραπείας τους.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Από το 2019 έως το 2023 στην  κλινική  μας  αντιμετωπίσθηκαν 522 διατροχαντήρια κατάγματα. Από αυτά τα 125 εκτιμήθηκαν σαν «στροφικά ασταθή» με βάση τις αρχικές ακτινογραφίες στα επείγοντα. Επρόκειτο για κατάγματα βασεαυχενικά ή διατροχαντήρια με βασεαυχενική ή υποκεφαλική συνιστώσα. Από αυτά σαν «παντροχαντήρια» κατάγματα ορίστηκαν τα κατάγματα με εκτεταμένη συντριβή (κυρίως Α3 ΑΟ-ΟΤΑ) που εκτεινόταν ως τον μηριαίο αυχένα. Μετά την διεγχειρητική ανάταξη τα 60 επανεκτιμήθηκαν ως μη στροφικά ασταθή. Από τα υπόλοιπα 65  τα 30 ήταν βασεαυχενικά και τα 25 ήταν παντροχαντήρια. Μεταξύ των παντροχαντηρίων τα 10  ήταν κατηγορίας  31Α-Α3. Επιλεγμένα κατάγματα υποβλήθηκαν προεγχειρητικά σε αξονική τομογραφία προς διερεύνηση των ανατομικών τους χαρακτηριστικών. Η αστάθεια αυτών των καταγμάτων αποδίδεται στην μικρή επιφάνεια επαφής των κατεαγότων άκρων και στην πτωχή πρόσφυση μαλακών μορίων. Στην κλινική πράξη έχουμε παρατηρήσει ότι τα κατάγματα αυτά δύνανται να αποτύχουν με απώλεια της ανατάξεως λόγω περιστροφής του τεμαχίου της κεφαλής πέριξ του κεντρικού κοχλία του ενδομυελικού ήλου. Και ως εκ τούτου από δεκαετίας χρησιμοποιούμε ήλους με 2 αντιστροφικούς κοχλίες, χωρίς να έχει εξαληφθεί ο κίνδυνος της αποτυχίας

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Προτείνεται η αναγνώριση των διατροχαντηρίων καταγμάτων που έχουν αυξημένο κίνδυνο αποτυχίας με μηχανισμό περιστροφής, ιδίως δε των παντροχαντηρίων. Σε αυτά προτείνεται η χρήση 2 διαυχενικών κοχλίων οι οποίοι έχουν αυξημένη αντίσταση στα στροφικά φορτία και πιθανώς προστατεύουν από την αποτυχία.