Εισαγωγή: Ο γιγαντοκυτταρικός όγκος είναι συνήθως καλοήθης με συχνότερη εντόπιση τη μετάφυση μακρών οστών, προσβάλλοντας πιο συχνά γυναίκες ηλικίας 20-45 ετών. Πρόκειται για αμιγώς οστεολυτική βλάβη της μετάφυσης που εκτείνεται στην επίφυση και συχνά φτάνει μέχρι το υποχόνδριο οστό. Η θεραπεία στοχεύει στην αφαίρεση της βλάβης και πλήρωση του οστικού κενού με διατήρηση της σύστοιχης άρθρωσης.
Σκοπός: Παρουσιάζουμε την περίπτωση ασθενούς που υποβλήθηκε σε ολική αρθροπλαστική γόνατος επί εδάφους χειρουργηθέντος γιγαντοκυτταρικού όγκου.
Υλικό και μέθοδος: Θήλυ ασθενής,73 ετών,διεγνώσθη με οστεοαρθρίτιδα δεξιού γόνατος. Σε μικρότερη ηλικία είχε υποβληθεί σε απόξεση γιγαντοκυτταρικού όγκου σύστοιχου έσω μηριαίου κονδύλου και πλήρωση του οστικού ελλείματος με οστικό τσιμέντο. Στα πλαίσια του προεγχειρητικού σχεδιασμού, υπεβλήθη σε αξονική τομογραφία γόνατος για να αξιολογηθούν τα πιθανά οστικά ελλείμματα και η διεπιφάνεια οστού και τσιμέντου. Ακολούθησε ολική αρθροπλαστική γόνατος περιοριστικού τύπου με χρήση στειλεών στη μηριαία και κνημιαία πρόθεση, χωρίς να καταστεί αναγκαία η αφαίρεση του οστικού τσιμέντου.
Αποτελέσματα: Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή.Η ασθενής κινητοποιήθηκε αρχικά με μερική και στη συνέχεια με πλήρη φόρτιση ακολουθώντας πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης. Κατά την τελευταία επανεξέταση, 18 μήνες μετεγχειρητικά, βαδίζει με πλήρη φόρτιση και λειτουργικό εύρος κίνησης στο σύστοιχο γόνατο.
Συμπεράσματα: Ασθενείς οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε αντίστοιχη θεραπεία γιγαντοκυτταρικού όγκου και χρήζουν ολικής αρθροπλαστικής γόνατος, θα πρέπει να υποβάλλονται σε σωστό προεγχειρητικό σχεδιασμό, ώστε να επιλέγεται ο καταλληλότερος τύπος αρθροπλαστικής, χωρίς να είναι πάντα απαραίτητη η αφαίρεση του οστικού τσιμέντου.
- 1 προβολή