ΔΙΑΤΡΟΧΑΝΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑΓΜΑ ΣΕ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΕΝΤΟΣ ΥΠΟΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΗΡΙΑΙΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΕΝ ΜΕ ΚΟΧΛΙΩΣΗ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Εισαγωγή/Σκοπός: Σκοπός μας ήταν η παρουσίαση μιας σπάνιας περίπτωσης ασθενούς με διατροχαντήριο κάταγμα επί εδάφους προσφάτως χειρουργηθέντος υποκεφαλικού κατάγματος μηριαίου αντιμετωπισθέν με διαυχενικούς κοχλίες.

Υλικό και μέθοδος: Γυναίκα 58 ετών με ελεύθερο ατομικό ιστορικό προσήλθε στο ΤΕΠ του Νοσοκομείου με υποκεφαλικό κάταγμα (Garden III) στο αριστερό μηριαίο μετά από πτώση εξ ιδίου ύψους. Έγινε άμεσα κλειστή ανάταξη του κατάγματος και κοχλίωσή του με 3 διαυχενικούς αυλοφόρους κοχλίες. Δύο μήνες περίπου αργότερα και κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας η ασθενής υπέστη, μετά από νέα πτώση, διατροχαντήριο κάταγμα στο ίδιο σκέλος. Ακολούθησε αναθεώρηση της αρχικής οστεοσύνθεσης με αφαίρεση των 3 κοχλιών και τοποθέτηση ενδομυελικού ήλου στο εγγύς μηριαίο χωρίς να επηρεαστεί η αρχική ανάταξη του υποκεφαλικού κατάγματος. Άμεσα μετεγχειρητικά, η ασθενής κινητοποιήθηκε με υπομασχάλιες βακτηρίες, χωρίς φόρτιση στο χειρουργηθέν σκέλος. Μερική φόρτιση επετράπη στις 6 εβδομάδες από την αναθεώρηση ενώ πλήρης φόρτιση με βακτηρίες επετράπη στις 10 εβδομάδες και αφότου υπήρξαν εμφανή ακτινολογικά σημεία πώρωσης των καταγμάτων.

Αποτελέσματα: Στις 12 εβδομάδες από την τελική χειρουργική αντιμετώπιση η ασθενής βάδιζε με τη βοήθεια μίας βακτηρίας ενώ ο ακτινολογικός έλεγχος ανέδειξε πλήρη πώρωση των καταγμάτων. Στους 6 μήνες από την ενδομυελική ήλωση η ασθενής ήταν ελεύθερη συμπτωμάτων και βάδιζε χωρίς τη χρήση ορθοπαιδικών βοηθημάτων.

Συμπεράσματα: Η χειρουργική αντιμετώπιση του διατροχαντήριου κατάγματος σε έδαφος πρόσφατου και ατελώς πωρωθέντος υποκεφαλικού κατάγματος είναι ασφαλής και δεν επηρεάζει την ομαλή πορεία αποκατάστασης.