Εισαγωγή: Η άσηπτη νέκρωση του μηνοειδούς αποτελεί σοβαρή παθολογία, η μη έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της οποίας, οδηγούν σε πλήρη αποδιοργάνωση και δυσλειτουργία του καρπού, αναλόγως το στάδιο της νόσου.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση της εμπειρίας μας με τη χρήση του αγγειούμενου οστικού μοσχεύματος (4-5 ECA vascularized pedicle bone grafting) και των μετεγχειρητικών αποτελεσμάτων της μεθόδου.
Υλικό & Μέθοδος: Σε βάθος 10ετίας, έγινε αναδρομική καταγραφή 7 ασθενών (3 άνδρες-4 γυναίκες) με μέση ηλικία τα 32.2 έτη με νόσο σταδίουII-IIIΒ κατά Lichtmann, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με τη χρήση κερκιδικού αγγειούμενου αυτομοσχεύματος. Στο σύνολο των ασθενών η νόσος αφορούσε στο αριστερό άνω άκρο και στο 28,5%(2 ασθενείς) στο επικρατές άκρο. Σε μία ασθενή η νόσος ήταν αμφοτερόπλευρη, (σταδίου I στο ένα άκρο που αντιμετωπίζεται συντηρητικά και παρακολουθείται τακτικά). Οι ασθενείς που διαγνώστηκαν με νόσο σταδίων I και IV ή αντιμετωπίστηκαν με άλλη μέθοδο αποκλείστηκαν από αυτήν τη μελέτη.
Αποτελέσματα: Η μέση μετεγχειρητική παρακολούθηση των ασθενών 28,4 μήνες. Δεν υπήρξε επιδείνωση του σταδίου, ενώ το 85,7%(6) ανέφεραν την επιστροφή στις καθημερινές του δραστηριότητες χωρίς άλγος. Μετεγχειρητικά, υπήρξε βελτίωση των QuickDASH score από 62.35 (56.8-70.5) σε 22.72 κ.μ.ο (11.4-68.2) και VAS από 7.57 (6-9) σε 2.14 κ.μ.ο. (0-9). Το εύρος κίνησης του καρπού μετρήθηκε μετεγχειρητικά χωρίς ιδιαίτερη μεταβολή. Μία ασθενής με πτωχό αποτέλεσμα εμφάνισε CRPS και αντιμετωπίζεται με Bier’s block και συνεχείς φυσιοθεραπείες. Δεν παρουσιάστηκαν άλλες επιπλοκές.
Συμπεράσματα: Το αγγειούμενο οστικό μόσχευμα είναι μια τεχνικά απαιτητική αλλά αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση νόσου Kienböck μέχρι του σταδίου ΙΙΙΒ. Προϋπόθεση η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης και η άρτια εκτέλεση της μεθόδου.
- 3 προβολές