ΣΠΑΝΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΕΡΙΤΡΟΧΑΝΤΗΡΙΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΕΣΤΙΑΚΗ ΦΛΟΙΩΔΗ ΠΑΧΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΕΓΓΥΣ ΔΙΑΦΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΟΙΧΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ ΟΣΤΟΥ

Εισαγωγή: Παγκοσμίως αυξάνεται η συχνότητα εμφάνισης οστεοπορωτικών καταγμάτων ισχίου. Αντιοστεοπορωτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για την πρόληψη τους, ωστόσο η παρατεταμένη θεραπεία σχετίζεται με άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού (AFFs – Atypical femur fractures). Μέθοδος εκλογής θεραπείας αυτών είναι η ενδομυελική ήλωση.

Σκοπός: Παρουσίαση σπάνιας περίπτωσης περιτροχαντηρίου κατάγματος μηριαίου οστού, με συνυπάρχουσα εστιακή φλοιώδη πάχυνση στην έξω επιφάνεια της εγγύς διάφυσης του μηριαίου, εύρημα που συχνά αποτελεί προγνωστικό σημείο AFF.

Υλικό & Μέθοδος: Γυναίκα, 97 ετών, μετά από πτώση εξ ιδίου ύψους εμφάνισε περιτροχαντήριο κάταγμα μηριαίου. Ακτινολογικά διαπιστώθηκε συνυπάρχουσα εστιακή φλοιώδη πάχυνση στην έξω επιφάνεια της εγγύς διάφυσης του μηριαίου. Η ασθενής 6 μήνες πριν, εμφάνισε οστεοπορωτικό συμπιεστικό κάταγμα του πέμπτου οσφυϊκού σπονδύλου. Δύο μήνες μετά, για πρώτη φορά, υπεβλήθηκε σε μέτρηση οστικής πυκνότητας και βιοχημικό έλεγχο, οπότε διαπιστώθηκε χαμηλή οστική πυκνότητα  (BMD ΟΜΣΣ 0.656 gr/cm2) και χαμηλά επίπεδα 25 (OH) βιταμίνης D (13,6 ng/ml). Ετέθη σε αντιοστεοπορωτική αγωγή με δενοσουμάμπη και συμπλήρωμα ασβεστίου και βιταμίνης D. Η ασθενής υπεβλήθη σε ενδομυελική ήλωση με ένα μακρύ ενδομυελικό ήλο για σταθεροποίηση του κατάγματος και προστασία της περιοχής της διάφυσης του μηριαίου με την πάχυνση. Λόγω αυξημένης κυρτότητας του μηριαίου χρησιμοποιήθηκε μικρότερος του επιθυμητού σε μήκος ενδομυελικός ήλος.

Αποτελέσματα: Το κάταγμα πωρώθηκε εντός 4 μηνών, ενώ συνέχισε να λαμβάνει συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D καθώς και δενοσουμάμπη λόγω παρουσίας αυξημένων δεικτών οστικής εναλλαγής (N-telopeptide of type I collagen:45nM BCE/mM, Total Procollagen type I N-Terminal Propeptide: 102ng/ml).

Συμπεράσματα: Ασθενείς με περιτροχαντήριο κάταγμα υπό μακροχρόνια αντιοστεοκλαστική αγωγή ή οποιοδήποτε άλλο παράγοντα κινδύνου για AFF (χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D και αυξημένη κυρτότητα μηριαίου – όπως η ασθενής μας) πρέπει να υποβάλλονται σε ακτινολογικό έλεγχο όλου του μηριαίου για αποκλεισμό συνύπαρξης των δύο παθολογικών καταστάσεων. Σε περίπτωση συνύπαρξης, απαραίτητη είναι η χρήση μακρύ κεφαλοουριαίου ενδομυελικού ήλου που σταθεροποιεί το κάταγμα και προφυλάσσει τη διάφυση του μηριαίου με την εστιακή φλοιώδη πάχυνση από την εμφάνιση AFF.