Φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου από λιστέρια η μονοκυτταρογόνος επι εδάφους ολικής αρθροπλαστική ισχίου

Φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου από λιστέρια η μονοκυτταρογόνος επι εδάφους ολικής αρθροπλαστική ισχίου

Ορθοπαιδική Κλινική Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, Ρίο, Πάτρα

ΣΚΟΠΟΣ:

Όπως αναφέρεται στη σύγχρονη βιβλιογραφία, η λοίμωξη των προθετικών αρθρώσεων που προκαλείται από λιστέρια η μονοκυτταρογόνος (Listeria monocytogenes) είναι σπάνια, επηρεάζοντας κυρίως ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Θεωρείται μια όψιμη επιπλοκή που εμφανίζεται μήνες ή χρόνια μετά την αρθροπλαστική, σε χειρουργικές επεμβάσεις ενός ή δύο σταδίων (με τη διατήρηση ή όχι των εμφυτευμάτων) και μακροχρόνιας χορήγησης αντιβιοτικών.

ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ:

Γυναίκα ηλικίας 82 ετών, εισήχθη στο νοσοκομείο μας με πρόσφατο ιστορικό προοδευτικού πόνου στο δεξιό ισχίο. Ανέφερε σταδιακά αυξανόμενο πόνο στο ισχίο 4 μήνες πριν την εισαγωγή της. Η ασθενής ήταν απύρετη, περιπατητική αλλά με πόνο που εντοπίστηκε στη βουβωνική χώρα και αντανακλούσε σε όλο το μηρό. Στην ασθενή είχε προηγηθεί ολική αρθροπλαστική ισχίου από 9 έτη λόγω εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας ισχίου. Οι τυπικές ακτινογραφίες ισχίου δεν ανέδειξαν εμφανή σημάδια χαλάρωσης του εμφυτεύματος. Ανέφερε παροδικό πυρετό, διάρροια και ότι είχε καταναλώσει μαλακό τυρί που παράγεται από μη παστεριωμένο γάλα που προέρχεται από τα ζώα της. Η παρακέντηση του ισχίου απομόνωσε την Listeria monocytogenes ευαίσθητη σε αμινοπενικιλλίνες, μεροπενέμη, σουλφαμεθοξαζόλη/τριμεθοπρίμη (SXM/TMP).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η ασθενής προγραμματίστηκε για χειρουργική θεραπεία με αναθεώρηση δύο σταδίων της ΟΑΙ. Στο πρώτο στάδιο, εντοπίστηκε πυώδης συλλογή και έγινε αφαίρεση του στυλεού. Η ασθενής έλαβε ενδοφλέβια μεροπενέμη και βανκομυκίνη για 2 εβδομάδες και έγινε αποκλιμάκωση με ενδοφλέβια αμπικιλλίνη για 3 εβδομάδες. Έλαβε εξιτήριο με συνδυαστικό σχήμα από του στόματος αμπικιλλίνη και TMP/SMX. Παρακολουθήθηκε έως ότου υποβλήθηκε σε αναθεώρηση δεύτερου σταδίου 3 μήνες αργότερα. Στο δεύτερο στάδιο αφαιρέθηκε η κοτύλη και τοποθετήθηκε νέα τανταλίου με στυλεό Wagner. Στα 2 χρόνια μετεγχειρητικά η ασθενής ήταν ασυμπτωματική.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

Τα ποσοστά επιτυχίας της συντηρητικής θεραπείας και των διαδικασιών ενός σταδίου ή δύο σταδίων εξαρτώνται από την κατάλληλη επιλογή ασθενών και τη χρονιότητα της λοίμωξης. Οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς είναι ευαίσθητοι σε λοιμώξεις από λιστέρια και θα πρέπει να ενημερώνονται ότι η κατανάλωση μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων αυξάνει τον κίνδυνο αυτής της άτυπης λοίμωξης. Η αμπικιλλίνη προτείνεται σε συνδυασμό με γενταμικίνη. Μεροπενέμη ή SMX-TMP έχουν προταθεί για ασθενείς αλλεργικούς στην πενικιλίνη. Η χορήγηση της αντιβίωσης χορήγηση, συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία και η αναθεώρηση της αρθροπλαστικής σε ένα ή δύο σταδίων παραμένουν αμφιλεγόμενα.