Η σχέση του συνδρόμου ευπάθειας και της δύναμης δραγμού σε ηλικιωμένους με κάταγμα ισχίου μετά από πτώση

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ ΣΚΟΠΟΣ: Η γήρανση του πληθυσμού εξελίσσεται σ’ ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο συνοδεύεται και με μία προοδευτικά αυξανόμενη εμφάνιση συνδρόμων και διαταραχών που συνδέονται µε το γήρας. Χαρακτηριστικές διαταραχές αποτελούν οι πτώσεις και η ευπάθεια με την τελευταία ν’ αποτελεί ένα πολυδιάστατο σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από έκπτωση των σωματικών ικανοτήτων και μείωση των λειτουργικών εφεδρειών του γηριατρικού πληθυσμού. Η μελέτη μας στοχεύει στη διερεύνηση της σχέσης του συνδρόμου ευπάθειας με τη μυϊκή δύναμη σε ηλικιωμένους ασθενείς με κάταγμα στο ισχίο προκαλούμενο από πτώση και τον έλεγχο της λειτουργικότητας τους. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμμετείχαν 76 ασθενείς (♂23,♀53) άνω των 65 ετών της Ορθοπεδικής κλινικής του ΓΝΑ «ο Ευαγγελισμός», οι οποίοι είχαν υποστεί κάταγμα στην περιοχή του ισχίου από πτώση. Οι ασθενείς έπρεπε να διαθέτουν επαρκές επίπεδο επικοινωνίας και να μην πάσχουν από κάποιο νευρομυϊκό νόσημα. Η ευπάθεια αξιολογήθηκε με την κλίμακα Clinical Frailty Scale (CFS), η μέτρηση της δύναμης έγινε μέσω δυναμομέτρου χειρός (HG) και της λειτουργικότητας μέσω του δείκτη Barthel. Όλα τα εργαλεία παρουσιάζουν υψηλή αξιοπιστία και εγκυρότητα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: To σύνδρομο ευπάθειας εμφανίζεται στο 29% του δείγματος, ενώ προ-ευπαθές χαρακτηρίζεται το 30%. Η τιμή της κλίμακας ευπάθειας CFS συσχετίστηκε με τη δυναμομέτρηση χειρός (r:-.361, p=0.002) και τον δείκτη λειτουργικότητας Barthel (r:-.723, p<0.001). Η δύναμη χειρός ήταν 15±5 kg (mean ± SD), μειωμένη έναντι του γηριατρικού πληθυσμού της κοινότητας. Ενώ διαπιστώθηκε και σημαντικά μειωμένη λειτουργικότητα μεταξύ των ευπαθών και μη ασθενών [median (IQR):50(20-80) vs100(85-100), p<0.05]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Διαπιστώθηκε σημαντικό ποσοστό επιπολασμού του συνδρόμου ευπάθειας. Η δύναμη δραγμού ήταν σημαντικά μειωμένη, που δικαιολογείται από την παθολογία του συνδρόμου. Ενώ διαπιστώθηκε και υψηλή συσχέτιση με την εμφάνιση του συνδρόμου. Είναι αναγκαία η περαιτέρω διερεύνηση του συνδρόμου με στόχο την πρώιμη αναγνώριση εκείνων που κινδυνεύουν από τις επιπλοκές του, αλλά και την εφαρμογή πρώιμων παρεμβάσεων στους προ-ευπαθείς.